رمى كردن در شب جايز نيست، مگر براى زنان و بيماران و كسانى كه از ازدحام در روز مى‌ترسند، يا كسانى كه روزها گرفتار كار حجاج هستند و توانايى رمى در روز را ندارند. در اين صورت فرقى نمى‌كند كه شب قبل رمى كنند، يا شب بعدازآن.
اگر سوء نیّت او محرز شود که با علم و اطّلاع از حرمت این کار و به قصد سرقت چنین عملى را مرتکب شده است حدّ سرقت بر او جارى مى شود.
اگر به این صورت شرط کرده که بلافاصله بعد از اتفاق افتادن روزه بگیرد و هر دو در یک روز اتفاق بیفتد گرفتن یک روزه کافی است.
همین گونه افراد براى شهود طلاق کافى هستند و عادل محسوب مى شوند.
اگر مستطیع است باید حج به جا آورد ولی چنانچه توان دارد از سوی خودش و دوستان به آن همسایه و دیگران که نیاز مالی دارند نیز کمک کند.
سخن گفتن در طواف مستحب (مانند طواف واجب)، جايز است. هرچند بهتر است كه مشغول ذكر خدا باشد، يا دعا بخواند.
چنانچه کاملاً پاک‌شده باشد عمره او هنگام پاك بودن صحيح است و ديدن لك بعدازآن ضررى به آن نمى‌زند؛ (زيرا طُهر متخلّل بنا بر اقوى حكم حيض را ندارد).
ممکن است مشابه این چرخش نیز در بیت‌المعمور نیز وجود داشته باشد.
هرگاه از روى سهو و فراموشى طواف واجب را ناقص بگذارد، اگر بعد از تجاوز از نصف باشد، برمى‌گردد و طواف را كامل مى‌كند. (خواه موالات از دسته رفته باشد، يا نه) و اگر قبل از آن باشد چنانچه موالات به هم نخورده، مى‌تواند آن را تكميل نمايد وگرنه، بايد از نو شروع كند.
اسپری‌هایی که برای افراد مبتلابه آسم استفاده می‌شود با توجّه به اینکه معمولاً گاز رقیقی بیش نیست، روزه را باطل نمی‌کند.
در این مراسم قبل از هر چیز باید اهداف سالار شهیدان (علیه‌السلام) و یاران شجاعش از این قیام خونین به‌وسیله خطباى محترم و مدّاحان عزیز تشریح شود. سپس به مراسم سوگوارى بپردازند و عزاداری‌ها باید به همان شکل سنّتى و خالى از پیرایه و با خلوص نیّت انجام گیرد.ولى عزاداران محترم (خطبا و مداحان و آحاد مردم سوگوار) باید از سه کار پرهیز کنند: الف) از کلمات غلوآمیز که ائمّه هدى (علیهم‌السلام) یا بزرگان شهدا را هم‌ردیف خداوند قرار میدهد، جداً اجتناب کنند. ب) از اعمالى که سبب وهن مذهب در نظر دوست و دشمن می‌شود، خوددارى نمایند. ج) از رسانیدن آسیب جدی به بدن اجتناب ورزند. و سزاوار است مدّاحان عزیز مانند خطباى محترم، دوره آموزشى داشته باشند و از روش‌های سنّتى پیروى کنند.
شرط تبدیل به احسن درست نیست و موقوفه را تنها زمانی می توان فروخت و تبدیل به احسن کرد که از انتفاع افتاده باشد یا بسیار کم بهره شده باشد.
موارد مختلف است؛ گاه حق اللَّه است و گاه حق النّاس.
این کار از خرافات است از آن بپرهیزید.
