مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

عمل به این نذر لزومی ندارد.

عمل به این نذر لزومی ندارد.

در محل مناسب دیگرى نذر خود را انجام دهید.

اصل نذر در فرض مذکور اشکال دارد.‌

نذر دو قسم است: نذرى كه به صورت «مشروط» انجام مى‏شود، مثلًا مى‏گويد: چنانچه مريض من خوب شود انجام فلان كار براى خدا بر عهده من است (اين را «نذر شكر» گويند) يا اگر مرتكب فلان كار بد شوم فلان كار خير را براى خدا انجام خواهم داد (و آن را «نذر زجر» گويند)، دوم نذر مطلق است و آن اين‏كه بدون هيچ قيد و شرطى بگويد: «من براى خدا نذر مى‏كنم كه نماز شب بخوانم» و همه اينها صحيح است.

اذان داراى 18 جمله است به ترتيب زير:الله‌اکبر چهار مرتبه (يعنى خداوند بزرگ‌تر از آن است كه به وصف آيد).اشْهَدُ انْ لا اله الا الله دومرتبه (يعنى گواهى مى‏دهم غير از خداوند يكتا معبود ديگرى نيست).اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله دومرتبه (يعنى گواهى مى‏دهم كه محمد فرستاده خداست).حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ دومرتبه (يعنى بشتاب به‌سوی نماز).حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ دومرتبه (يعنى بشتاب به‌سوی رستگارى).حَىَّ عَلى خَيْرِ الْعَمَلِ دومرتبه (يعنى بشتاب به‌سوی بهترين كارها كه نماز است).الله‌اکبر دومرتبه (يعنى خداوند بزرگ‌تر از آن است كه به وصف آيد).لا اله الا الله دومرتبه (يعنى هيچ معبودى جز خداوند يكتا نيست). «اشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّاً وَلِىُّ الله» (يعنى گواهى مى‏دهم كه على ولی خدا بر همه خلق است) جزء اذان و اقامه نيست، ولى خوب است بعد از «اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله» به‌قصد تبرک گفته شود، لكن به صورتی كه معلوم شود جزء آن نيست.

هرگاه زخم يا دمل و شكستگى با پارچه يا گچ يا مانند آن بسته شده است، چنانچه باز كردن آن ضرر و مشقّت زيادى ندارد و آب هم براى آن مضر نيست، بايد آن را باز كند و وضو بگيرد، در غير اين صورت اطراف زخم يا شكستگى را بشويد و احتياط مستحب آن است كه روى جبيره را نيز مسح كند و اگر جبيره، نجس است يا نمى شود روى آن دستِ تر بكشد، پارچه پاكى را بر آن ببندد و دستِ تر روى آن بكشد.

مال مخمس هرسال تنها نسبت به سال قبل معتبر است.

احتياط آن است كه از اوّل ظهر تا غروب آفتاب در انجام‌ توقّف كنند، خواه سواره باشند يا پياده، در حال حركت باشند يا نشسته، در حال بيدارى باشند و يا مقدارى خواب و مقدارى بيدار و مستحب مؤكّد است كه در اين مدّت مشغول ذكر خدا و توجّه به ذات پاك او و توبه و دعا باشند، كه فضيلت دعا و نيايش در اين زمان و مكان بى‌نظير است.

مستحب است ولی طفلِ غير مميّز، يا هرکسی كه عهده‌دار كارهاى كودك است او را محرم كند و لباس احرام بر وى بپوشاند و از طرف او نيّت كند؛ يعنى به هنگام عمره تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم به عمره تمتّع قربت الى الله» و به هنگام حج تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم براى حج تمتّع قربت الى الله» و در صورت امكان او را وادار كند كه لبّيك بگويد و اگر توانايى ندارد خودش از طرف او لَبّيك بگويد؛ امّا اگر ولی مى‌ترسد كه نتواند وظايف مربوط به كودك را به‌درستی انجام دهد، بهتر است از محرم كردن وى صرف‌نظر كند.

مستحب است ولی طفلِ غير مميّز، يا هرکسی كه عهده‌دار كارهاى كودك است او را محرم كند و لباس احرام بر وى بپوشاند و از طرف او نيّت كند؛ يعنى به هنگام عمره تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم به عمره تمتّع قربت الى الله» و به هنگام حج تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم براى حج تمتّع قربت الى الله» و در صورت امكان او را وادار كند كه لبّيك بگويد و اگر توانايى ندارد خودش از طرف او لَبّيك بگويد؛ امّا اگر ولی مى‌ترسد كه نتواند وظايف مربوط به كودك را به‌درستی انجام دهد، بهتر است از محرم كردن وى صرف‌نظر كند.

دو عده در یکدیگر ادغام می شوند لذا اگر بعد از تمام شدن عده عقد موقت با محاسبه مدت عده موقت اگر هنوز چیزی از عده طلاق باقیمانده باشد باید این مدت نیز تکمیل شود ومدت عقد موقت جزء عده طلاق محسوب نمی شود‌

براى خواندن صيغه عقد موقّت كافى است بعدازآنکه مدّت و مهر معيّن شد، زن بگويد: «زَوَّجْتُكَ نَفْسِي فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُومِ» (من خودم را به همسرى تو در مدّت معيّن با مهر معيّن درآوردم) مرد نيز بگويد: «قَبِلْتُ» (قبول كردم) يا اين‏كه وكيل زن بگويد: «مَتَّعْتُ مُوَكِّلَتِي مُوَكِّلَكَ فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُومِ» (موكّله خودم را به ازدواج موكّل تو در مدّت معيّن با مهر معيّن درآوردم) وكيل مرد نيز بگويد: «قَبِلْتُ لِمُوَكِّلِي هَكَذا» (قبول كردم براى موكّل خودم همین‌طور).

براى خواندن صيغه عقد دائم كافى است كه زن بگويد: «زَوَّجْتُكَ نَفْسِي عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُومِ» (يعنى خود را به همسرى تو درآوردم به مهرى كه معيّن شده) و مرد هم بعدازآن بگويد: «قَبِلْتُ التَّزْويجَ» (يعنى قبول كردم اين ازدواج را) و اگر ديگرى را براى اين كار وكيل كنند كافى است كه وكيل زن بگويد: «زَوَّجْتُ مُوَكِّلَتي مُوَكِّلَكَ عَلَى الصَّداقِ الْمَعْلُومِ» (موكّله خودم را به همسرى موّكل تو با مهر معلوم درآوردم) وكيل مرد نيز بگويد: «قَبِلْتُ لِمُوَكِّلي هَكَذا» (من نيز همين‏گونه از طرف موكّل خودم قبول كردم).

هرگاه وارث فقط چند عمو يا چند عمّه مادرى باشد مال به‌طور مساوى بين آنها تقسيم می‌شود، ولى اگر فقط چند عمو و عمّه مادرى داشته باشد بنا بر احتياط واجب بايد در تقسيم مال باهم مصالحه كنند.