اصل آن است که بعد از اتمام معامله، مبیع منتقل به ملک مشترى میشود، و اگر بایع در حفظ آن کوتاهى نکرده باشد، به‌عنوان امانت‌دار، مسئول تلف آن نیست، و تلف از ملک مالک (یعنى مشترى) واقع خواهد شد. ولى شارع مقدّس در اینجا اصل را شکسته، و بایع را ضامن شمرده است.
در فرض سؤال مانعی ندارد.
فروختن حیوان حرام‌گوشت و میت و غذاى نجس و بعضى از حیوانات غیر مأکول به کسانى که آن را حلال می‌دانند جایز است، ولى فروختن شراب و مانند آن خالی از اشکال نیست.
احتیاط واجب آن است که افراد را مطلقا برهنه نکنند؛ البته نباید پوشش آنها به قدری کلفت باشد که تاثیر شلاق را از بین ببرد.
با توجه به اینکه مهرها هرچه باشد در مدت کوتاهی حل و مستهلک میشود بعدازآن مدت، استفاده کردن از آن محل مانعی ندارد.
درصورتی‌که زن به‌طور ساده قرآن بخواند مانعى ندارد ولى اگر با آهنگ یا صداى زیبا بخواند گوش دادن مرد اجنبى جایز نیست و نوار و غیر نوار فرقى نمی‌کند.
شرکت آنها مانعى ندارد و حتى نذورات آنها را باید پذیرفت.
ورود با کفش روى فرش‌ها جایز نیست ولى اگر فرش‌ها را جمع کنند، ورود با کفش حرام نیست امّا باید بعداً بشویند و تمیز کنند.
در صورتی که نزدیکی انجام شده باشد باید عده طلاق نگه دارد.
درصورتی‌که مراعات حجاب شرعى را بنمایند و مزاحمت ایجاد نکنند، حرام نیست، ولى بهتر است این کار را ترک کنند.
حرام نیست ولی باید او را از تکرار این کار منع کند.
نفقه بر عهده‌ی پدر است و درصورتی‌که فوت‌شده است یا در دسترس نیست بر عهده‌ی قیّم او است.
احتياط در ترك آن و اقدام به انجام نماز طواف است.
