اجابت شوهر مقدّم است، ولى اگر به نماز بپردازد گناه کرده، امّا نماز او باطل نیست و اجابت دعوت شوهر (درصورتی‌که در حدّ معمول و معقول باشد) مقدّم است.
اگر سوء نیّت او محرز شود که با علم و اطّلاع از حرمت این کار و به قصد سرقت چنین عملى را مرتکب شده است حدّ سرقت بر او جارى مى شود.
هر گاه نذر كند كه يك ماه قمرى معتكف شود، چنانچه ماهى كه در آن معتكف شده 29 روز باشد، احتیاط واجب آن است كه روز اوّل ماه بعد را نيز بر آن بيفزايد، زيرا هرگاه دو روز بر اعتكافش اضافه كند، اعتكاف روز سوم نيز واجب مى شود.
در فرض سؤال، سجده واجب است ولی اگر زیاد تکرار کنند که موجب عسر و حرج گردد واجب نیست.
از احرام خارج‌شده، ولى كفايت از حج واجب نمى‌كند و چنانچه سال اوّل استطاعت او باشد، حج بر او واجب نشده است. زيرا استطاعت بدنى ندارد.
اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد جايز است.
اگر احتمال غلط بودن آن را نمى‌داده، نمازش صحيح بوده است؛ ولى براى نمازهاى روزانه آينده اشتباهاتش را اصلاح كند.
اگر در مورد دوّم، حکم حدّ بر او ثابت شده، تعزیر ساقط مى شود.
حقّ شریک را بدون اجازه او نمی‌توان فروخت; ولى می‌تواند مال خود را بفروشد و نسبت به مال شریک اجاره داده شود.
درصورتی‌که محرم به ميل و اختيار حاضر به اين كار شود، مرتكب كار حرامی‌شده و بايد كفّاره بدهد؛ ولى چنانچه بدون اختيار، يا از روى فراموشى بوده، كفّاره‌اى براى هیچ‌کدام ندارد.
همين اندازه كه نيّت رجاء در ذهن او نسبت به تمام اعمال عمره وجود دارد كافى است و لازم نيست كلمه رجاء را تكرار كند.
نمى‌تواند از احرام خارج شود. حتّى اگر لباس احرام را از تن بيرون كند و لباس دوخته بپوشد و قصد بيرون آمدن از احرام كند، احرامش به هم نمى‌خورد و آنچه به سبب احرام بر او حرام شده حلال نمى‌شود و اگر كارى كند كه موجب كفّاره است، بايد كفّاره بدهد و راه خروج از احرام فقط انجام عمره يا حج است كه نيّت آن را كرده است.
باید از فروشنده حیوان سؤال کند که آیا چیزى گم کرده، یا نه؟ اگر نشانه هایى داد که منطبق بر آن بود، باید آن مال را به او بازگرداند. واگر فروشنده اظهار بى اطّلاعى کرد، احتیاط آن است که بهمدّت یک سال صبر کند، و در جستجوى صاحبش باشد، و اگر پیدا نشد مى تواند تملّک کند.
تكرار در حدّ معقول اشكالى ندارد، ولى زیاده‌روی در هيچ كارى شايسته نيست.
