وارد شدن با کفش به داخل کعبه
وارد شدن با کفش به داخل کعبه چه حکمی دارد؟
به یقین خلاف آداب است و نوعی اهانت محسوب می شود.
به یقین خلاف آداب است و نوعی اهانت محسوب می شود.
ديه جنين به پدر و مادرش میرسد و اگر يکي از آنها در سقط شرکت داشته از ديه ارث نمیبرد و تمام آن به ديگري میرسد و اگر هر دو در سقط شرکت داشتهاند ديه به پدربزرگ و مادربزرگ پدري و مادري و برادران و خواهران آن جنين میرسد و طبق قانون ارث تقسيم میشود و اگر آنها رضايت دهند مشکل حل میشود.
«وادى عقيق» محلی است در سمت شمال شرقى مکه، كه حدود 94 كيلومتر با آن فاصله دارد و آن، ميقات اهل «عراق» و مردم «نجد» است و تمام كسانى كه از آن محل عبور مىكنند، مىتوانند ازآنجا مُحرِم شوند.
واجبات نماز يازده چيز است: 1 نيّت، 2 تكبيرة الاحرام، يعنى «اللهاکبر» در اول نماز، 3 قيام، 4 قرائت، 5 ركوع، 6 سجود، 7 ذكر ركوع و سجود، 8 تشهد، 9 سلام، 10 ترتيب، 11 موالات (پیدرپی بهجا آوردن اجزاء نماز).
در سعى چند چيز واجب است:اوّل: نيّت واجب است سعى را با «قصد» و براى رضاى خدا انجام دهد و همين اندازه كه اجمالاً بداند چه مىكند و براى حج يا عمره سعى مىنمايد، كافى است و گفتن به زبان لازم نيست.دوم: شروع از «صفا»سوم: ختم كردن به «مروه»، رفتن از صفا به مروه يك دور و بازگشت از آن دور دوم حساب مىشود. بنابراين، دور هفتم به مروه ختم مىشود.چهارم: سعى هفت دور تمام باشد بايد سعى صفا و مروه هفت دور تمام باشد؛ نه كمتر و نه بيشتر.پنجم: سعى در داخل مسعى انجام گيرد سعى ميان صفا و مروه بايد از طريق معمول باشد. بنابراين، اگر قسمتى از سعى را از داخل مسجدالحرام، يا فضاى بيرون انجام دهد، درست نيست.ششم: سعى بهصورت متعارف انجام گيرد واجب است هنگام رفتن به مروه رو به مروه و هنگام برگشتن به صفا، رو به صفا باشد.هفتم: غصبى نبودن لباس، ستر عورت در مردان و حجاب در زنان براى صحت سعى احتياط واجب آن است كه لباس انسان غصبى نباشد و ستر عورت در مردان و حجاب براى زنان لازم است.
در رمى جمره چند چيز واجب است: 1. نيّت و قصد قربت؛ كافى است در دل قصد داشته باشد كه براى اطاعت فرمان خدا و انجام مناسك حج، هفت سنگ كوچك به جمره مىاندازد و به زبان آوردن لازم نيست.2. تعداد سنگها بايد هفت عدد باشد؛ البتّه نه زياد بزرگ و نه زياد كوچك؛ بلكه كافى است هرکدام بهاندازه يك سرانگشت باشد. حاجى مىتواند براى تهيه سنگریزه رمى سنگهای بزرگتر را خرد كند. 3. سنگها را يكى بعد از ديگرى پرتاب كند؛ اگر دو عدد يا بيشتر را باهم بزند كافى نيست و يكى حساب مىشود.4. اصابت سنگها به ستون و ديوار جمره لازم نيست، بلكه كافى است در حوضچه اطراف ستون بيفتد. بنابراين، اگر به ستون و ديوار اصابت كند و به خارج از حوضچه پرتاب شود كافى نيست و ظن به عدد سنگها اعتبار ندارد، بلكه يقين لازم است. 5. بايد سنگها را پرتاب كند، نه اینکه روى جمره بگذرد و اگر به كمك شخص، يا چيز ديگرى به جمره برسد كافى نيست. (مثلاً اگر سنگى را كه او پرتاب كرده درراه به كمك سنگى كه شخص ديگرى زده به جمره بخورد كافى نيست).6. وقت زدن سنگها مابين طلوعِ آفتابِ روزِ عيد و غروب آفتاب است (ولى براى «زنان» و «پيرمردان» و كسانى كه از ازدحام روز عيد ترسان هستند، جايز است شب عيد رمى كنند) و اگر فراموش كرد مىتواند تا روز سيزدهم بجا آورد و اگر تا آن روز به يادش نيامد، در صورت امكان بايد خودش در سال بعد در همان موقع به منى برود و قضا كند و اگر نمىتواند نايب بگيرد.
از وجوهى که جهت اطعام و عزادارى داده میشود نمیتوان صرف حمّام کرد ولى چنانچه نذوراتى باشد که جهت مطلق کارهاى خیر نذر شده باشد، اشکالى ندارد.
چنانچه اموال را بهعنوان هیئت قبلى خریدهاند تمام آن تعلّق به هیئت قبلى دارد.
نذر او باطل است و از انداختن شال سبز خوددارى کند.
از آشپزخانه مسجد نمی توان استفاده ای غیر از اطعام در مسجد نمود و این کار جایز نیست.
مردم آن محل و امام جماعت مسجد میتوانند با اجازه حاکم شرع، هیئتامنائى از افراد صالح، براى اداره امور مسجد انتخاب کنند.
لازم است در اولین فرصت مطالبات اشخاص را به آن ها بپردازند و اگر فرضا آن را نگهداری کنند سود آن را باید به خود آن ها بدهند و دستگاه قضایی نمی تواند استفاده کند.
لباس و بدن نجس نمی شود مگر اینکه یقین داشته باشید ذرات نجاست همراه آب برگشته است.
نمازخواندن در كشتى و قطار و مانند آن اگر بتواند كارهاى نماز را صحيح انجام دهد اشكال ندارد و اگر از جهت تنگى وقت يا ضرورت ديگرى ناچار باشد نماز را در كشتى و اتومبيل و مانند آن بخواند و قبله دائماً در حال تغيير باشد بايد تا آنجا كه میتواند بهطرف قبله برگردد و در حال برگشتن بهسوی قبله چيزى نخواند.