هرگاه در اثناء طواف شك كند غسلى كه بر او واجب بوده انجام داده، يا نه؟ بايد فوراً از مسجدالحرام خارج شود و پس از غسل بازگردد، سپس اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده باشد، دنباله آن را بجا مى‌آورد و احتياط آن است كه پس از اتمام طواف آن را اعاده كند و اگر قبل از گذشتن از نصف بوده، از اوّل شروع مى‌كند.
هرگاه بعد از انجام طواف شك كند آن را با وضو بجا آورده، يا شك كند غسل را انجام داده؟ طوافش صحيح است؛ ولى براى اعمال بعد (كه نياز به وضو، يا غسل دارد) بايد آن را بجا آورد.
هرگاه حاجی يكى از دو وقوف را درك كند سپس محصور شود، حج او صحيح است و براى بقيّه اعمال، هرچه را بتواند خودش بجا مى‌آورد و هر چه را نتواند نايب مى‌گيرد.
هرگاه محرم براثر بيمارى قادر بر انجام طواف نباشد تا وقت طواف تنگ شود، اگر ممكن است، او را به نحوى ببرند و طواف دهند (هرچند بر دوش بگيرند، يا بر چرخ يا تخت بنشانند. البتّه با رعايت شرايط و احكام طواف در حدّ ممكن) و اگر به اين شكل هم ممكن نباشد، براى او نايب مى‌گيرند.
شخصی که محرم به احرام عمره مفرده شده، ولى محصور گردد یعنی براثر بيمارى، يا مجروح شدن، يا شكستگى اعضاء و مانند آن، نتواند اعمال عمره مفرده را بجا آورد و مجبور است به وطن بازگردد، يا در همان‌جا بسترى شود و درهرحال قادر بر انجام عمره نيست. چنين كسى بايد پول يك قربانى را به مکه بفرستد و با دوستان خود قرار بگذارد كه در فلان روز و فلان ساعت در مکه براى او قربانى كنند، سپس در همان موعد معيّن تقصير مى‌كند و از احرام بيرون مى‌آيد و همه‌چیز بر او حلال مى‌شود مگر همسر تا زمانى كه حالش خوب شود و عمره مفرده بجا آورد و اگر حالش خوب شد و نتوانست عمره بجا آورد، نايب مى‌فرستد؛ و چنانچه كسى نباشد كه براى او در مکه قربانى كند، در همان‌جا كه هست قربانى مى‌كند و از احرام خارج مى‌گردد و اگر آن‌هم ممكن نشد، در بازگشت به وطن قربانى مى‌كند.
شخصی که محرم به احرام عمره تمتع شده، ولى محصور گردد یعنی براثر بيمارى، يا مجروح شدن، يا شكستگى اعضاء و مانند آن، نتواند وارد مکه شود و اعمال عمره تمتع را بجا آورد بنا بر احتياط واجب، چنين كسى بايد پول يك قربانى را به مکه بفرستد و با دوستان خود قرار بگذارد كه در فلان روز و فلان ساعت در مکه براى او قربانى كنند، سپس در همان موعد معيّن تقصير مى‌كند و از احرام بيرون مى‌آيد و همه‌چیز بر او حلال مى‌شود مگر همسر تا زمانى كه حالش خوب شود و عمره مفرده بجا آورد و اگر حالش خوب شد و نتوانست عمره بجا آورد، نايب مى‌فرستد؛ و چنانچه كسى نباشد كه براى او در مکه قربانى كند، در همان‌جا كه هست قربانى مى‌كند و از احرام خارج مى‌گردد و اگر آن‌هم ممكن نشد، در بازگشت به وطن قربانى مى‌كند .و اگر حج او واجب بوده و مستقرشده، بايد سال بعد بجا آورد.
هرگاه حاجی از مکه محرم به احرام حج تمتّع شده باشد و محصور گردد یعنی براثر يكى از موانع (بيمارى، يا مجروح شدن، يا شكستگى اعضاء و مانند آن) نتواند هیچ‌یک از وقوف به «عرفات» يا «مشعر» را بجا آورد، در اين صورت پول يك قربانى را به‌وسیله دوستان خود به منى مى‌فرستد تا در روز عيد (يا بعدازآن تا سيزدهم) براى او قربانى كنند و بعدازآن، در ساعتى كه با دوستان خود قرار داده، تقصير مى‌كند و از احرام بيرون مى‌آيد و همه‌چیز بر او حلال مى‌شود، جز همسر بنا بر احتياط واجب، كه بايد در سال آينده حج بجا آورد تا بر او حلال شود، يا قبل از فرارسیدن سال آينده عمره مفرده بجا آورد و اگر نمى‌تواند، نايب مى‌فرستد و بعد از عمره مفرده نايب همه‌چیز بر او حلال است. چنين كسى اگر حج بر او واجب بوده، بايد سال آينده حج واجب را بجا آورد.
بدون شک این مراسم از مهم‌ترین شعائر اسلامى است که هرسال باید باشکوه‌تر و باعظمت‌تر از سال گذشته برگزار شود. حتى در بعضى از شرایط براى حفظ آن از شر اجانب ممکن است جنبه وجوب کفایى به خود بگیرد و انجام آن رمز بقاى اسلام و مذهب اهل‌بیت (علیهم‌السلام) است.
اگر قرائت امام جماعت يا امام‌جمعه صحيح نبود در درجه اول در صورت امكان بايد به خود او تذکر داد ولى تذکر به ديگر مأمومین لازم نيست. درهرصورت مادامی‌که اين اشتباه ادامه داشته باشد نمىتوان به او اقتدا كرد.
اگر در تشهّد آخر نماز است بنابر احتیاط واجب صبر كند تا امام سلام نماز را بگويد ( ولی مأموم نباید ذکر سلام را بگوید ) و بعد برخيزد و ادامه دهد. و چنانچه عمدا ذکر سلام را همراه امام بگوید نمازش باطل است.
هرگاه مأموم به‌واسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام از او جدا شد و نيّت فرادا كرد لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيّت فرادا كند بايد آن مقدار را كه امام نخوانده بخواند.
هرگاه مالى را از بچه يا ديوانهاى غصب كند، بايد آن را به ولىّ او بازگرداند و اگر به دست آن بچه يا ديوانه دهد و از بين برود ضامن است.
سزاوار است طلاّب در این گونه موارد اقامه جماعت کنند.
هرگاه چیزى از پشت‌پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به‌اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح می‌کند و اگر نباشد، جبیره اى بر آن می‌گذارد، و وضوى جبیره اى می‌گیرد و بنا بر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
بايد فوراً خارج شود و براى خروج از مسجد تيمّم بدل از غسل جنابت مى‌كند؛ مگر این‌که زمان خروج كمتر از زمان تيمّم باشد، كه بدون تيمّم فوراً خارج مى‌شود.
