مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله دو صورت دارد، اگر ثابت شود که خون مربوط به زخم یا دمل و رحم است غسل ندارد و طبق معمول باید وضو بگیرد و نماز بخواند و اگر خون مربوط به عوارض رحم بوده باشد استحاضه است و طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل می کند، البته اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.

باید زن مستحاضه قلیله بنابر احتیاط واجب برای هر یک از نمازهای مستحبی وضوی جداگانه بگیرد البته چنانچه نمازهای مستحبی مثل نماز شب یا غیر آن را پشت سر هم بخواند، یک وضو برای مجموع آن کفایت می کند.

زن مستحاضه قلیله در طواف، يك وضو براى طواف بايد بگيرد و يكى براى نماز طواف و در صورت تکرار نیز باید دوباره وضو بگیرد؛ البته اگر خون مشاهده نشود، نیازی به تکرار وضو نمی باشد.

بايد براي يافتن صاحبش به مدت يکسال تلاش و کوشش کنيد، هرگاه در اثناء از يافتن صاحبش مأيوس شديد ميتوانيد آن شيء و يا معادل مبلغ آن را به نيت صاحب اصلي به فقيري صدقه دهيد.

در فرض سؤال مانند کثیرالشک است و چنین کسی نباید به شک خود اعتنا کند.

زنى که شوهر او مفقود شده است چند حالت دارد:الف) اگر صبر کند تا خبرى آید مانعى ندارد و باید نفقه او را از مال شوهرش داد.ب) اگر انفاق کننده اى از ولى یا غیر او باشد باید صبر کند، مگر این که عسر و حرج شدید و ضرر مهمّى حاصل شود که حاکم شرع مى تواند او را طلاق دهد.ج) در غیر این دو صورت، رفع امر به حاکم شرع مى کند و او به مدّت چهار سال از اطراف محلّ فقدان وى تحقیق مى کند، اگر خبرى نشد نخست به ولىّ او پیشنهاد طلاق مى کند و اگر او طلاق نداد خودش طلاق مى دهد سپس عدّه وفات نگه مى دارد (هر چند کفایت عدّه طلاق رجعى نیز قوى است امّا احتیاط مهما امکن ترک نشود) و بعد شوهر مى کند. اگر شوهر اوّل مادام که در عدّه است مراجعه کرد اولى است و اگر بعد از عدّه ـ حتى قبل از ازدواج مجدّد ـ شوهر اوّل بیاید طلاق نافذ است و تنها با رضایت طرفین و عقد جدید امکان بازگشت است.

زن مستحاضه باید بعد از آن كه خونش قطع شد، فقط براى اولين نماز بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد، که در این صورت مستحاضه ی کثیره باید غسل انجام بدهد.

در هر زماني می تواند وضو را به نيت طهارت بگيرد و تا زماني که وضو دارد می تواند با آن هر نمازي بخواند؛ اما احتياط آن است که اگر به نيت نماز واجب وضو می گیرد نزديک وقت نماز باشد (مثلاً 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان).

اگر در صحن يكى از امامان علیهم السلام يا امام زادگان كه سابقاً قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را مخصوص قبرستان وقف كرده اند، وضوگرفتن از آن حوض يا نهر اشكال ندارد.

وضوگرفتن از نهرهاى بزرگ و كوچك جايز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضوگرفتن صريحاً نهى كند احتياط واجب ترك است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغيير داده اند، احتياط واجب آن است كه از آن وضو نگيرند.

آب‌طلا، حکم طلا را ندارد و شیر و ناودان حکم ظرف را ندارند و در مورد لوله نیز جای تأمل دارد.‌

درصورتی که مانع رسیدن آب به بدن نباشد اشکالی ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جایز است، و در این صورت حکم جبیره دارد مگر این که واقعا کشت حقیقی باشد و جزء بدن شود و در صورت تشرف به حج در فرض اوّل باید یک کفّاره برای عمره و یک کفّاره برای حج بدهد.

درصورتی‌که در حفظ آن کوتاهی نکرده و مقصر نبوده است تنها اجاره‌بهای یک ماه را باید بپردازد.

در هر صورت با توجه به این که ذاتا خطرناک است و خطراتی دارد جایز نیست.‌

باید مانعى از رسيدن آب نباشد و هرگاه می داند چيزى به اعضاى وضو چسبيده، ولى شك دارد كه آيا مانع رسيدن آب هست يا نه، بايد آن را برطرف كند.