مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشکال دارد.

وسیله امرارمعاش جزء مستثنایت دین نیست.

چنانچه مخارج مختصرى است خودش بر عهده بگیرد امّا اگر مخارج سنگینى دارد و هیچ راهی براى رساندن به صاحبش جز صرف این مخارج نیست مى تواند از آن پول بردارد.

غساله آن پاک است؛ فشردن و جمع غساله لازم نیست هرچند بهتر است.‌

در فرض سؤال، غسل و کفن به‌صورت مسلمانان ندارد.

به مقدار زحمتی که می‌کشند می‌توانند حقوق مناسب بگیرند.

در مورد مسیحی و یهودی نمی‌توان غیبت کرد؛ و همچنین وهابیانی که با مسلمانان در حال جنگ نیستند و خصومت با شیعه و اهل‌بیت ندارند.

اگر این کار به عنوان دفاع از اموال صورت گرفته خون مقتول هدر است و به فرض که مشکوک شود آیا به کمتر از این مجازات امکان نجات اموال بوده یا نه مصداق (تدرو الحدود و القصاص) است.

مرد مسلمان از روی لباس او را غسل دهد.

گاهي افراد تصوّر می‌کنند به دليل بعضي حالات دچار ارتداد و از دين خارج‌شده‌اند، در جواب به آن‌ها می‌گوییم: نگراني از ارتداد، نشان‌دهنده وجود ايمان است. توصيه می‌کنیم ذکر «لاحول ولا قوة الا بالله» را بسيار تکرار کنند. علاوه بر آن به اين افکار اعتنايي نکنند.‌

هرگاه چيز نجسى به آب قليل برسد آن را نجس می‌کند (بنا بر احتياط واجب) امّا اگر از بالا بريزند، فقط آن مقدار كه به نجس رسيده نجس می‌شود و اگر به‌صورت فوّاره از پايين به بالا رود و به چيز نجسى برسد، قسمت پايين آن نجس نمى‏شود.‌

هرگاه زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دست ها است و روى آن باز است؛ اما آب ريختن روى آن ضرر دارد، كافى است اطراف آن را بشويد، ولى اگر كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد.

از عالمى كه دو خبره بر اعلمیت او شهادت داده‌اند تقليد مى‌كند.‌

کسی که نخواهد تقلید کند می‌تواند عمل به احتياط كند، يعنى در اعمال خود طورى رفتار نمايد كه يقين كند تكليف خود را انجام داده است، مثلاً اگر بعضى از مجتهدين كارى را حرام و بعضى مباح مى‏دانند آن را ترك كند و يا اگر بعضى، آن را مستحب و بعضى واجب مى‏دانند آن را حتماً به‌جا آورد، ولى چون عمل به احتياط مشكل است و احتياج به‏ اطلاعات نسبتاً وسيعى از مسائل فقهى دارد، راه براى توده مردم غالباً همان مراجعه به مجتهدين و تقليد از آن‌هاست.‌

تدریس رشته نقّاشى اشکالى ندارد.