ادعای خیار غبن پس از گذشت مدت طولانی از عقد
آیا ادعای خیار غبن را میتوان پس از گذشت زمان طولانی مثلاً 9 سال مطرح نمود؟
درصورتیکه بتوانند با ادله کافی ثابت کنند که از جریان باخبر نبوده و بعداً مطلع شده مانعی ندارد.
درصورتیکه بتوانند با ادله کافی ثابت کنند که از جریان باخبر نبوده و بعداً مطلع شده مانعی ندارد.
بهتر این است که مسلمان همیشه به وعده خود وفا کند مگر درجایی که توانایى ندارد.
هرگاه دهندگان شهریه، آن را مشروط به ادامه تحصیلات حوزوى کرده باشند باید باز گرداند و اگر مشروط به شرطى نبوده، ضامن نیستند و در صورت شک باید از آنها سؤال کنید.
مستحقّ دیه میتواند از قسمتى یا از تمام حقّ خود صرفنظر کند، ولى حاکم شرع نمیتواند تغییرى در آن بدهد، همچنین جانى نیز چنین حقّى را ندارد.
در مورد کفّارى که اموالشان براى ما حلال است مانعى ندارد.
امام به غیر از مواردی که حقوق الناس است اختیار عفو کسی که به یکی از جرایم مستوجب حد اقرار کرده و بعد توبه نموده را دارد.
در زمان حكومت اسلامى، احياء موات مىبايست با اجازه حكومت باشد و نمىتوان خودسرانه عمل كرد. پس ما فرق مىگذاريم بين زمینهای مواتى كه در زمان شاه احياء شده كه مالك مىشوند و بين زمینهایی كه الآن مخفيانه احياء مىشود، چون اراضى موات جزء انفال محسوب مىشود كه از اموال امام است و زمانى كه نائب امام مسلط باشد نمىتوان بدون اجازه او اقدام كرد.
دستور نماز احتياط ازنظر کموزیاد كردن غیر رکن و شك در بهجا آوردن اجزا مانند ساير نمازهاى واجب است.
در هر موردى باید تابع دلیل آن مورد بود مثلا در مسأله فرار از حفیره ادلّه شامل علم قاضى نمى شود و حدّ ساقط نمى گردد.
در احکام وطن تفاوتی نیست ولی وطن اصلی با توجه به اینکه قوّت و قدرت بیشتری دارد اعراض از آنجا مشکل تر است.
در احکام وطن تفاوتی نیست ولی وطن اصلی با توجه به اینکه قوّت و قدرت بیشتری دارد اعراض ازآنجا مشکلتر است.
تفاوتى میان شهرهاى بزرگ و کوچک نیست و بلاد کبیره و صغیره در احکام مسافر یکسان است مگر اینکه شهرى بهقدرى بزرگ شود که هر محلّه از آن یک شهر مستقل محسوب شود مثل شمیران و شهرری که در عین اتصال به تهران شهرهاى مستقلی محسوب میشوند ولى محلات مختلف تهران جزء تهران محسوب میشوند و در مواردى که هر محلّهای شهر مستقلى است اگر بین آنها فاصله نماز قصر باشد نماز شکسته است و در غیر این صورت تمام است و معیار در مسافت، آخرین خانههاى شهر است.