مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

عقد رهن بدون اذن مالك جايز نيست.

اگر بخواهد آن مال را در اموری استفاده کند که پاک بودن در آن شرط است باید اطلاع دهد مثلاً اگر ظرف نجسى را براى استعمال خوردن و آشاميدن عاريه دهد، احتياط واجب آن است كه نجس بودن آن را به كسى كه عاريه مى‏دهد بگويد، همچنين اگر لباسى را براى نماز عاريه دهد.

ديوانه و بچه نابالغ نمى‏توانند مال خود را عاريه دهند امّا اگر ولى اجازه دهد و اين كار به نفع آن‌ها باشد مانعى ندارد.

درصورتی‌که از غیر کفار حربی باشد باید وجه آن را بپردازید مگر این‌که آن‌ها رضایت دهند و در این صورت خمس ندارد؛ ولی اگر از کفار حربی بگیرید احتیاط آن است که خمس آن را بپردازید.

اعتکاف او بنابر احتیاط واجب باطل است ولی می تواند به مرجع دیگری رجوع کند.

كسى كه انسان ضامن بدهى او مى‏شود، بايد بدهكار باشد بنابراين اگر بخواهد از ديگرى وام بگيرد تا وقتى نگرفته كسى نمى‏تواند ضامن او بشود مگر در مواردی مانند وام بانکی که متقاضی وام در آستانه بدهکاری قرار دارد. ولى اشكالى ندارد كه مثلاً بگويد فلان كارمند يا كارگر را استخدام كن اگر خرابى يا خيانتى به بار آورد من ضامنم، اين ضمانت نيز معتبر است.

اشکالی ندارد و آن را نذر مطلق می گویند.

اگر یقین دارد حرام‌زاده است باید نماز صاحب نطفه را بخواند و اگر ملحق به فراش است نماز صاحب فراش را قضا کند.

اگر مقدار خم شدن او به حدی نباشد که صدق رکوع کند امامت ایشان صحیح نیست.

اگر نذر كند كه روز معيّنى را براى خدا روزه بگيرد چنانچه عمداً روزه نگيرد يا روزه خود را باطل كند بايد كفّاره بدهد (و كفّاره آن مانند كفّاره ماه رمضان است).

اثبات مشروعیت بیمه نیازی به بحث ضمان جریره ندارد.‌

بنابراحتیاط واجب باید هفت مرتبه با آب قلیل و یک‌مرتبه با آب کر شست.

چنانچه يقين داشته باشد كه مرد راست مى‏گويد و عقد موقّت خوانده است، عقد باطل است و زن و مرد از هم ارث‏ نمى‏برند ولى فرزندان آنها از آنها ارث‏ مى‏برند مگر اين‏كه مرد عالم بوده به بطلان عقد بوده باشد، كه در اين صورت فرزندان، تنها از زن ارث‏ مى‏برند نه از مرد و حدّ زنا بر مرد جارى می‌شود و درهرحال بايد مهرالمثل زن را بپردازد.

هرگاه كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد بايد درِ چاه‏ را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند و درصورتی‌که چاه مال غير باشد، بايد به نحوى او را راضى كنند.

دلیل آن جریان سیره است که در زمان پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) کافرانی که مسلمان می‌شدند به آن‌ها دستور داده نمی‌شد که بروید بدن خود را آب بکشید و درواقع این نوعی استثنا است بر اساس سیره مسلمین. (حتی دستور به انجام غسل جنابت نیز برای آنان داده نمی‌شد)‌