مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در چنین جلسه‌ای شرکت نکنید.

ولیّ بیمار در درجه یک خود اوست اگر هوش و حواس لازم را دارد و الا پدر یا جدّ او. در غیر این صورت باید بستگان نزدیکش از حاکم شرع در این امر اجازه بگیرند؛ و ما نسبت به بیمارانی که جنبه اورژانسی دارند و نمی‌توان منتظر پیدا کردن ولیّ نشست، به طبیب معالج آن‌ها اجازه می‌دهیم که خدمات لازم پزشکی را درباره‌ی آن‌ها به‌دقت انجام دهد.

در فرض سؤال تنها با دانستن اسم ممکن است شناخت حاصل نشود و باید طوری باشد که عرفا بگویند او را می‌شناسیم، مثلاً همسر فلان شخص یا خواهر فلان شخص یا ... باشد. حتی بگویند زن فلان بازیکن است یا خواهر فلان کارگردان است.

با توجّه به آنچه نوشته اید اشکالی ندارد می تواند به سال بعد موکول نماید و در واقع فعلا مستطیع نیست.‌

اگر به‌قصد نهى از منکر باشد و اثر داشته باشد لازم است.

هرگاه سخن از عیوب ظاهری او باشد که دیگران اطلاع دارند غیبت محسوب نمی‌شود هرچند احتیاط در ترک آن است.

قصد غیبت شرط نیست و به تعبیر دیگر هرگاه آنچه می‌گوید مصداق غیبت باشد قصد هم خودبه‌خود حاصل‌شده است.

اگر آن‌ها واقعاً خوب هستند و او نسبت بدی داده تهمت‌زده و اگر بد هستند و مخاطب نمی‌دانسته غیبت کرده است.

اگر عیب پنهانی کسی را برای شوهر خود بگوید و او اطلاع نداشته باشد غیبت است.

غیبت هیچ‌کس جایز نیست و غیبت آن است که عیب پنهانی و مخفی شخص، نزد کسی که از آن اطلاع ندارد بیان شود؛ امّا انتقادهای سازنده همراه ادب و احترام اشکالی ندارد.

در چنین جلسه‌ای شرکت نکند.

نسبت دادن شایعات به یکدیگر نوعى تهمت است که فراتر از غیبت است؛ ضمناً چنانچه عیب پنهانى را بدون جهت آشکارا بگویند، غیبت است.