مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هركس بايد مسائلى را كه معمولاً مورداحتیاج او واقع می‌شود ياد گيرد يا طريقه احتياط آن را بداند.

نپرسیدن مرجع تقلید سؤال‌کننده و بیان جواب مسئله مطابق نظر مرجع تقلید پاسخگو اشکالی ندارد.

در چنین جلساتى که مقلدین مراجع مختلف وجود دارند، لازم است فتاواى مراجع معروف را، اگر باهم تفاوتى دارد، تبیین کند؛ در غیر این صورت مسئولیت دارد.

راه‌های آگاهى از فتواى مجتهد چندراه وجود دارد: اوّل، شنيدن از خود مجتهد يا ملاحظه دستخطّ او؛ دوم، ديدن در رساله‏اى كه مورداطمینان باشد؛ سوم، شنيدن از كسى كه مورد اعتماد است؛ چهارم، مشهور بودن در ميان مردم به‌طوری‌که سبب اطمينان شود.

اگر مسئله‏اى پيش آيد كه حكم آن را نمى‏داند می‌تواند عمل به احتياط نمايد، يا اگر وقت آن نمى‏گذرد صبر كند تا دسترسى به مجتهد پيدا كند و اگر دسترسى ندارد یک‌طرف را كه بيشتر احتمال صحت مى‏دهد انجام مى‏دهد و بعداً سؤال مى‏كند، اگر مطابق فتواى مجتهد بود صحيح است وگرنه بايد اعاده کند.

سعی کنید این‌گونه برنامه‌ها را به حداقل برسانید ولی در مواردی که لازم است بگوئید این کار با نظر آیت‌الله مکارم شیرازی مطابق می‌شود.

هرگاه افراد آگاهى باشند و رعایت احتیاط را در نقل مسائل بنمایند، مانعى ندارد.

اگر احتمال دهد فتواى مجتهد عوض‌شده، می‌تواند به فتواى سابق عمل كند و جستجو لازم نيست.

اگر فتواى آن مجتهد تغيير كرده، اعلام تغيير بر او لازم نيست.

بله

جاهل قاصر ممکن است در کنار حوزه‌های علمیه هم وجود داشته باشد و آن‌کسی است که مسئله‌ای را اشتباه فهمیده یا اصلاً به ذهنش نمی‌آمده که چنین مسئله‌ای وجود داشته باشد یا اهل مطالعه بوده و در مطالعه به خطا رفته، همه این‌ها جاهل قاصر هستند.

فتوا دادن و اظهارنظر كردن در مسائل شرعى براى كسى كه مجتهد نيست (يعنى قادر به استنباط احكام از مدارك و دلايل آن نمى‏باشد) حرام است و هرگاه بدون اطّلاع اظهارنظر كند، مسئول اعمال تمام كسانى است كه به گفته او عمل مى‏كنند.