مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

جایز نیست.  ‌

چنانچه حاجى شيعه نمازش را به‌گونه‌ای انجام دهد كه معلوم نباشد حتّى موافق نظر اهل سنّت است، مثل این‌که بر پشت نمازگزاران صف جلو سجده كند (آن‌گونه كه بعضى از عوام اهل سنّت به هنگام ازدحام انجام مى‌دهند)، يا اتّصال صفوف را مراعات ننمايد، بايد نمازش را اعاده كند.

اگر شک دارد، بگوید ان‌شاءالله خمس آن را داده است.

هرگاه با كمى تأخیر به نماز جماعت برسد، به‌گونه‌ای كه مسلمين نماز خود را بسته و با صفوف جلو اتّصال معتبر نزد شيعه را ندارند و امكان عبور از صفوف و رفتن به‌جايى كه اتّصال برقرار است نيز نمى‌باشد، يا مأمورین اجازه چنين كارى را نمى‌دهند، در همان‌جا كه ممكن است اقتدا نموده و همين نماز كفايت مى‌كند و نيازى به اعاده نيست.

نماز کسانی كه براثر ازدحام جمعیت در پشت‌بام مسجدالنبی به جماعت متصل مى‌شود، كافى نيست و بايد اعاده گردد زیرا دو مکان محسوب می‌شود؛ ولى در طبقات بالاى مسجدالحرام با اتصال صفوف مانعى ندارد.

مسافران مخيّرند نماز خود را در مسجدالحرام و مسجدالنبی، بلكه در تمام شهر مکه و مدينه، تمام يا قصر به‌جا آورند و نماز تمام افضل است و فرقى بين مکه و مدينه قديم و امروز نيست.

هرگاه حاجى چيزى در حرم پيدا كند، احتياط واجب آن است كه برندارد.

هرگاه مؤمنين زمانى به مسجد برسند كه نماز جماعت تمام‌شده، ولى صف‌ها هنوز به هم نخورده، بنا بر احتیاط واجب اذان و اقامه ساقط است و ازاین‌جهت تفاوتى با نماز جماعت شيعيان ندارد.

نماز جمعه با اهل سنّت نيز كفايت از نماز ظهر مى‌كند و اعاده آن لازم نمى‌باشد و این‌ها دستوراتى است كه ائمّه طاهرين براى حفظ وحدت مسلمين به ما داده‌اند.

كسانى كه در ماه مبارك رمضان توفيق انجام عمره مفرده پيدا مى‌كنند، هرگاه جهت نماز اوّل وقت به مسجدالحرام يا مسجدالنبی بروند و قبل از زوال حمره به آن‌ها اصرار كنند كه افطار نمايند، مجاز هستند افطار كنند و روزه آن‌ها صحيح است و نيازى به قضا ندارد.

اگر لقطه (گمشده) حرم را برداشت، چنانچه قيمت آن كمتر از یک‌درهم باشد مى‌تواند آن را تملّك و مصرف نمايد و اگر تملّك نكرد و كوتاهى ننمود ضامن نيست، ولى اگر بدون قصد تملّك آن را نزد خود نگاه داشت و در نگهدارى آن كوتاهى و تفريط كرد، ضامن است و اگر قصد تملّك كرد و قبل از آن‌که آن را مصرف كند صاحبش پيدا شد، بايد آن را به صاحبش بازگرداند.

خواندن نماز قضا با نماز جماعت اهل سنّت، مانعى ندارد.