مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نذرهایی که در مورد پخش آجیل مشکل‌گشا می‌شود اعتباری ندارد و عمل به آن واجب نمی‌باشد.

چنانچه صيغه نذر را به هر زباني خوانده باشد (مثلاً گفته باشد نذر می‌کنم اگر حاجتم را گرفتم فلان کار را انجام دهم) تغيير دادن آن جايز نيست و اگر نخوانده است مانعي ندارد و اگر نذر شما مقیّد به شکل خاصی نبوده، یا تنها نذر اطعام بوده، تغییر مزبور اشکالى ندارد; ولى اگر مقیّد به خانه و مسجد و سفره دسته‌جمعی و مانند آن بوده با توجه به شرایط فعلی می‌توانید به‌صورت بسته‌بندی به نمازگزاران مسجد یا همسایگانی که معمولاً در هیئت شرکت می‌کرده‌اند بدهید؛ و اگر مقید به شکل خاص نبوده در محل مناسب دیگرى نذر خود را انجام دهید.

این کار را نباید انجام داد.

اگر نذر شما مقیّد به شکل خاصی نبوده، یا تنها نذر اطعام بوده، تغییر مزبور اشکالى ندارد; ولى اگر مقیّد به خانه و مسجد و سفره دسته‌جمعی و مانند آن بوده در بسته‌بندی بهداشتی بین نمازگزاران پخش‌کنید.

چنانچه صيغه نذر را به هر زباني خوانده باشد (مثلاً گفته باشد نذر می‌کنم اگر حاجتم را گرفتم فلان کار را انجام دهم) تغيير دادن آن جايز نيست و اگر نخوانده است مانعي ندارد.

چنین نذرى واجب العمل نیست. اگر مایل باشید می‌توانید آن را صرف هیئت‌های عزادارى کنید.

با توجّه به اینکه چنین برنامه‌ای در روایات معصومین (علیهم‌السلام) مطلقاً نیامده است و ازنظر تاریخى نیز مدرکى براى آن در دست نیست بر همه مؤمنین و مؤمنات لازم است که این کار را ترک کنند و نذورات خود را به هیئت‌امنای حسینیه که از میان افراد معتبر باید انتخاب شوند تسلیم کنند تا نذورات را صرف مجالس عزادارى و کمک به ایتام و مستمندان کنند و اجازه ندهند افراد سودجو از نام مبارک امام حسین (علیه‌السلام) و پرچم، سوءاستفاده کنند.

عمل به این نذر لزومی ندارد.

می‌توان آن‌ها را به محل‌های محروم که به‌قدر کافى وسیله ندارند برد، البته محل‌های نزدیک بهتر است و اگر آن‌هم ممکن نشد در زمان دیگرى در ماه محرّم و صفر در همان مصارف صرف کنند.

چله پایه شرعی ندارد و می‌توان مستحبات را چهل روز یا کم‌وبیش بجا آورد. البته اگر نذر کرده‌کاری را به مدت چهل روز انجام دهد و صیغه نذر را حتی به زبان فارسی بر زبان جاری کرده باشد باید به آن عمل کند؛ اما اگر صیغه را به زبان نیاورده عمل به آن واجب نیست.

نذر در صورتى صحيح است كه براى آن صيغه خوانده شود، خواه به عربى باشد يا زبانه‌ای ديگر، بنابراين اگر بگويد چنانچه فلان حاجت من روا شود براى خدا بر من است كه فلان مقدار مال را به فقير بدهم، نذر او صحيح است، بلكه اگر بگويد نذر مى‏كنم براى خدا اگر فلان حاجت من روا شود فلان كار خير را انجام دهم، كافى است.

نذر سفره و اطعام، مانعي ندارد و اگر صيغه نذر را بر زبان جاري کرده باشد بايد به آن عمل کند ولي اگر نذر کند که مثلاً سفره حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام) بيندازد و منظورش اين باشد که در اين سفره، مواد غذايي خاصي باشد و يا اينکه اعمال خاصي انجام شود، چنين نذري اعتبار شرعي ندارد و عمل به آن واجب نمی‌باشد.