مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خیانت‌درامانت، حرام و از گناهان كبيره است

با توجه به متوسط نرخ تورم باید بدهی را برگرداند.

شخص امين در فرض سؤال مرتكب كار خلافى شده و اگر جاعل حق عامل را نپردازد امين ضامن است.

امانت‌دار حق ندارد آن را به‌جای ديگر ببرد، مگر آن‏كه احتمال دهد در آنجا از بين مى‏رود و بداند چون آنجا در نظر صاحب‌مال براى حفظ بهتر بوده است گفته است بيرون نبر، ولى اگر نداند به چه جهت اين سخن را گفته بايد به‌جای ديگر نبرد و اگر ببرد و تلف شود احتياط واجب آن است كه عوض آن را بدهد.

هرگاه امین خیانت کند محکوم به جبران خسارت می‌باشد و عدالت او ساقط می‌گردد.

هرگاه كسى امانتى را قبول كند اگر جاى مناسبى براى حفظ آن ندارد بايد تهيّه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند كه مردم بگويند در حفظ امانت كوتاهى نكرده است در غير اين صورت اگر تلف شود ضامن است.

اگر آن مال تلف‏ شود بايد عوض آن را بدهد، ولى اگر كسى مالى را دست بچه يا دیوانه‌ای ببيند كه ممكن است از بين برود و آن را بگيرد و در نگهدارى آن كوتاهى نكند ضامن نيست.

كسى كه امانت را قبول نموده اگر در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد و زیاده‌روی هم ننمايد و اتفاقاً آن مال تلف شود ضامن نيست، ولى اگر به اختيار خودش آن را در جايى بگذارد كه گمان مى‏رود ظالمى بفهمد و آن را ببرد، چنانچه تلف شود ضامن است، مگر اين‏كه جايى بهتر از آن نداشته باشد و نتواند مال را به صاحبش يا كسى كه بهتر حفظ مى‏كند برساند.

درصورتی‌که خیانت‌درامانت سبب اتلاف عین، یا منفعت شده حق‌الناس است و باید خسارت را به صاحب آن بدهد.

چنانچه امانت‌دار احتمال دهد كه در آنجا از بين می‌رود بايد آن را به‌جای ديگرى كه محفوظ‌تر است ببرد و چنانچه مال در جاى اوّل بماند و تلف شود ضامن است.

الف: در فرض سؤال چوپانى كه در ابتدا گوسفندان به او سپرده‌شده ضامن است.ب: ملاك قيمت يوم الاداء است.ج: خسارت ناشى ازاین‌گونه عدم النفعها قابل وصول نيست.

كسى كه امانت را قبول نكرده ضامن نيست، ولى بهتر آن است كه اگر می‌تواند آن را نگهدارى كند.