مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خیانت‌درامانت، حرام و از گناهان كبيره است

هرگاه كسى امانتى را قبول كند اگر جاى مناسبى براى حفظ آن ندارد بايد تهيّه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند كه مردم بگويند در حفظ امانت كوتاهى نكرده است در غير اين صورت اگر تلف شود ضامن است.

شخص امين در فرض سؤال مرتكب كار خلافى شده و اگر جاعل حق عامل را نپردازد امين ضامن است.

امانت‌دار حق ندارد آن را به‌جای ديگر ببرد، مگر آن‏كه احتمال دهد در آنجا از بين مى‏رود و بداند چون آنجا در نظر صاحب‌مال براى حفظ بهتر بوده است گفته است بيرون نبر، ولى اگر نداند به چه جهت اين سخن را گفته بايد به‌جای ديگر نبرد و اگر ببرد و تلف شود احتياط واجب آن است كه عوض آن را بدهد.

هرگاه امین خیانت کند محکوم به جبران خسارت می‌باشد و عدالت او ساقط می‌گردد.

چنانچه امانت‌دار احتمال دهد كه در آنجا از بين می‌رود بايد آن را به‌جای ديگرى كه محفوظ‌تر است ببرد و چنانچه مال در جاى اوّل بماند و تلف شود ضامن است.

اگر آن مال تلف‏ شود بايد عوض آن را بدهد، ولى اگر كسى مالى را دست بچه يا دیوانه‌ای ببيند كه ممكن است از بين برود و آن را بگيرد و در نگهدارى آن كوتاهى نكند ضامن نيست.

كسى كه امانت را قبول نموده اگر در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد و زیاده‌روی هم ننمايد و اتفاقاً آن مال تلف شود ضامن نيست، ولى اگر به اختيار خودش آن را در جايى بگذارد كه گمان مى‏رود ظالمى بفهمد و آن را ببرد، چنانچه تلف شود ضامن است، مگر اين‏كه جايى بهتر از آن نداشته باشد و نتواند مال را به صاحبش يا كسى كه بهتر حفظ مى‏كند برساند.

درصورتی‌که خیانت‌درامانت سبب اتلاف عین، یا منفعت شده حق‌الناس است و باید خسارت را به صاحب آن بدهد.

كسى كه امانت را قبول نكرده ضامن نيست، ولى بهتر آن است كه اگر می‌تواند آن را نگهدارى كند.

الف: در فرض سؤال چوپانى كه در ابتدا گوسفندان به او سپرده‌شده ضامن است.ب: ملاك قيمت يوم الاداء است.ج: خسارت ناشى ازاین‌گونه عدم النفعها قابل وصول نيست.

با توجه به متوسط نرخ تورم باید بدهی را برگرداند.