لازم است تمام افراد از كشيدن سيگار و استعمال هرگونه دخانيات درهرحال پرهيز كنند بعلاوه سبب باطل شدن روزه می‌شود بنابر احتياط واجب و اگر عمداً انجام دهند احتياط واجب قضاي روزه است و کفاره عمد دارد.
موجب بطلان روزه نمی‌شود مگر این‌که آلوده به آب دهان شود و آن را بیرون آورد و سپس وارد دهان کند و رطوبت آن ابزار به‌قدری باشد که در آب دهان مستهلک نشود و آن را فروبرد.
اگر شک در مقدار دقیق سن خود دارد فعلاً نسبت به آن زمان وظیفه‌ای ندارد.
هرگاه بخواهد خبرى را نقل كند كه از راست يا دروغ بودن آن اطّلاعى ندارد، بايد از كسى كه آن خبر را گفته، يا از كتابى كه در آن نوشته‌شده نقل نمايد، مثلاً بگويد: فلان راوى چنين می‌گوید و يا در فلان كتاب چنان نوشته‌شده است كه پيامبر صلی‌الله عليه و آله فرمود ...
بنابر احتیاط واجب نباید بخوابد.
اگر دهان به‌خوبی شستشو داده شود که اجزاى غذا باقى نماند - حتی اگر بو و طعم غذا باقی باشد- روزه صحیح است.
درصورتی‌که ترک دستشویی در روز ضرری نداشته باشد اقدام کند در غیر این صورت روزه صحیح است. بنابراین آنچه جنبه اضطرار دارد ضرری به روزه او نمی‌زند ولی بعدازآن غسل کند و اگر مشقت دارد تیمم نماید.
اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمداً به خدا و پيغمبر نسبت دهد روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است.
این کار جایز نیست، مگر در حال ضرورت و در این صورت باید روزه را قضا کند.
هرگاه روزه‌دار دروغى به خدا و پيغمبر اكرم صلی‌الله عليه و آله و جانشينان معصوم او علیهم‌السلام نسبت دهد خواه با گفتن باشد، يا نوشتن، يا اشاره و مانند آن، بنا بر احتياط واجب روزه‌اش باطل می‌شود، هرچند بلافاصله توبه كند. دروغ بستن به ساير انبيا و فاطمه زهرا عليها السلام نيز همين حكم را دارد.
حدیث مزبور از احادیث مشهوره است، البتّه اجمال آن به‌طور متواتر در کتب شیعه و اهل سنّت نقل‌شده است؛ ولى مفصّل و مشهور آن تنها در بعضى از کتب شیعه آمده است و مرحوم «شیخ عبدالله بحرانى» در کتاب «عوالم» آن را با سند خود، از جابر بن عبدالله انصارى، از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) نقل کرده است؛ و چون بعضى از رجال این سند در میان بزرگان موردگفتگو است بهتر این است که به‌قصد رجاء خوانده شود و در این صورت روزه باطل نمی‌شود.
