كسى كه از سفر معصيت برمی‌گردد اگر توبه كرده و تا محلی كه می‌خواهد برگردد هشت فرسخ يا بيشتر باشد، بايد نماز را شكسته بخواند؛ همچنين اگر توبه نكرده ولى در بازگشت آلوده به معصيت نيست.
كسى كه قصد هشت فرسخ دارد بايد نمازش را شكسته بخواند، هرچند هرروز مقدار كمى راه برود ولى به‌اندازه‌ای باشد كه به او مسافر گويند.
كسى كه اختيارش در سفر با ديگرى است مانند پسرى كه با پدر خود مسافرت مىكند، چنانچه بداند سفر پدرش هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند، حتّى اگر كسى را به‌اجبار به‌جايى می‌برند (مانند زندانى) و بداند مسافت او هشت فرسخ يا بيشتر است همين حكم را دارد، مگر اينكه احتمال عقلايى بدهد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از آن‌ها جدا می‌شود و برمی‌گردد.
هرگاه شك كند به حدّ ترخص رسيده يا نه بايد نماز را تمام بخواند.
چنانچه زن بدون اذن شوهر مسافرت نماید، نماز او بنا بر احتیاط واجب کامل است، ولى اگر سفر واجبى مانند حج واجب بوده باشد رضايت شوهر شرط نيست و نماز شكسته است.
نماز او کامل است زیرا نیت مسافرت نداشته است.
هرگاه به‌جايى برسد كه اذان شهر را كه معمولاً در جاى بلند می‌گویند نشنود نمازش شكسته است، هرچند اذانى را كه با بلندگوهای قوى می‌گویند بشنود.
اگر به‌قصد معصيت سفر نكرده باشد، ولى در بين راه قصد او تغيير كند و بقيّه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند، امّا آنچه را قبلاً شكسته خوانده است اشكالى ندارد.
هرگاه كسى همراه ظالمى سفر كند و مسافرت او كمك به ظالم محسوب شود سفر او حرام است و نمازش را بايد تمام بخواند، مگر آنكه مجبور باشد يا براى انجام‌وظیفه مهم‌تری مانند نجات جان مظلومى با او سفر كند كه در اين صورت نمازش شكسته است.
اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد، يا مردّد شود بايد نماز را تمام بخواند.
1. در فرض سؤال کثیرالسفر محسوب می‌شود.2. ملاک سه روز در هفته است اما اگر عرفا کثیرالسفر محسوب شود مثل کسی که حداقل سه سال و هرماه حداقل ده روز سفر کند او هم کثیرالسفر محسوب می‌شود.
