راننده مقصر باید دیه ی جنین ها را پرداخت نماید.
احتیاط آن است که قطع کنندگان دستگاه در مورد دیه با ورثه مصالحه کنند.
چنانچه بتوانید از پدر بزرگ نسبت به دیه حلالیت بگیرید و الا تکلیفی ندارید.
ضمان جریره هم در مورد شخص حقیقى ممکن است، و هم شخص حقوقی .
اقرار طفل در هیچ حال معتبر نیست، در مواردى که دیه بر عاقله است اقرار بعد از بلوغ اثرى ندارد، نه نسبت به عاقله چون اقرار بر ضدّ آنهاست و نه نسبت به خودش چون فرض بر این است که جنایت مزبور دیه‌اش بر او نیست ولى در مواردى که دیه بر شخص جانى است (یعنى مادون الموضحه) اقرار مزبور مؤثر است و فرقى بین ممیّز و غیر ممیّز و مراهق و غیر مراهق نیست.
احتیاط واجب آن است که خود جانى بپردازد.
دلیلی بر گرفتن آن از بیت المال نداریم ولی بهتر است بیت المال در این گونه موارد که شخص نیکوکار اقدام کرده به او کمک کند.
هرگاه در آینده امید قدرت براى او هست، باید تأخیر انداخت و اگر امیدى نیست، باید از بیت‌المال پرداخت شود و اگر عمداً تأخیر اندازد و توانایى دارد حاکم شرع میتواند او را مجبور سازد، یا به زندان افکند.
الف: حقّ چنین کارى را نداشته است.ب: هرگاه قراردادن اسلحه در اختیار چنین کودکى عرفا کار خطرناکى محسوب شود، راهنما در برابر آن مسئول است و اگر خودش کشته‌شده باشد دیه ندارد در غیر این صورت دیه بر عاقله است.ج: احتیاط این است که پدر هم شرکت کند و امّا شرکت دیگران قطعى است و طرز تقسیم دیه بین آن‌ها برحسب توانایى و چگونگى امکانات آنهاست که خودشان یا در صورت اختلاف به کمک حاکم شرع، دیه را در میان خود سرشکن می‌کنند.
آرى دیه بر عاقله است، ولى سهمى از آن به صغیر یا مجنون نمی‌رسد.
