مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مال المصالحه: مالى كه مورد صلح ميان دو يا چند نفر قرارگرفته است.

عقد صلحى است كه بر انجام كار يا پرداخت مال توسط طرفين صلح و يا يكى از آن دو، معلق گشته است.

رقبی قراردادی است که بین دو نفر انجام می‌شود و که هرکدام متعهد می‌شوند مثلاً یکی ملکش را به دیگری می‌بخشد و می‌گوید اگر من زودتر فوت کردم ملک برای شما و اگر شما زودتر فوت کردی ملک به من برگردد.‌

از عقود لازم است که بدون دلیل هیچ‌یک از دو طرف حق به هم زدن آن را ندارند.‌

سازش طرفين ـ اينكه كسى مال يا حق خود را براى توافق و سازش به ديگرى واگذار كند. (عقدى است كه طى آن طرفين رضايت خود را بر تمليك مال، بخشيدن قرض يا اسقاط حق و ... اعلام مى‌كنند).

به این معنا است که مالک یک ملک، آن را در شرایط بخصوصی به دیگری صلح می‌کند؛ به این صورت که: اولاً مالک شرط می‌کند تا زمانی که زنده است، منافع ملک متعلق به خود او باشد و ثانیاً بعد از فوت مالک یا همان مصالح (کسی که ملک خود را به صلح می‌دهد)، متصالح (کسی که صلح به نفع او شده است) به‌طور شش‌دانگ مالک مال و منافع آن شود.‌

سکنی آن است که به شخصی اختیار دهند از مسکنی، فلان مدت استفاده کند‌