مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که بخشیدن محذوری نداشته باشد باید به قسم شرعی خود عمل کند و الا کفاره دارد.

1- درصورتی که جان و آبرو درخطر باشد می تواند لفظاً چنین قسمی بخورد ولی در دل آن را نیت نداشته باشد.2- افرادی که خون آنها هدر نیست شامل اجازه می باشند.

کسى که براى اثبات مطلبى قسم مى خورد اگر مجبور شود که براى نجات خود یا مسلمانان دیگرى از شرّ ظالمى قسم دروغ بخورد اشکال ندارد، بلکه گاه واجب مى شود و کفاره ندارد.

کسانى که براى اثبات مطلبى قسم مى خورند اگر حرف آنها راست باشد قسم خوردن مکروه است و اگر دروغ باشد حرام و از گناهان کبیره است.

در صورتى كه شک بین چند مورد دارد و نمیتواند احتياط كند و به تمام موارد عمل نماید، بین مواردی که احتمال می دهد قرعه مى زند و طبق آن عمل مى نمايد.

1- كارى را كه براى انجام آن قسم مى خورد بايد حرام و مكروه نباشد و كارى را كه قسم بر ترك آن مى خوردواجب و مستحب نباشد و اگر براى انجام كار مباحى قسم مى خورد بايد ترك آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد، همچنين اگر قسم براى ترك كار مباحى مى خورد بايد انجام آن در نظر مردم بهتر از تركش نباشد.2-عمل كردن به قسم براى او ممكن باشد.

1- قسم مشروط به مشیت الهی اگر جنبه تبرک داشته باشد منعقد می شود اما اگر واقعاً مشروط کند منعقد نمی شود.2- تعلیق در انشاء درهرصورت به انشاء لطمه می زند.

در فرض سوال؛ لازم الوفاء نیست.

اگر انفاق و کمک مالی به آنها فایده معقولی داشته باشد باید به آن عمل کند.

با توجّه به اين که قبح ذاتي دروغ به صورت مقتضي است نه به صورت علّت تامّه، يعني شرايط و موانع مي تواند در آن تأثير گذارد، جواز قسم دروغ مبتني بر مسأله اهم و مهم خواهد بود. يعني در جايي که اگر را بگويد، هدف مهم تر شرعي به خطر مي افتد، مجاز خواهد بود. در غیر این صورت نه.

اگر قسم راست باشد اشکال ندارد.

احتیاط آن است هر دو روز مطابق قسم عمل نماید.