şəri hökmlərə və fiqhi məsələlərə cavab mərkəzi

İki halda eybi yoxdur: Birincisi, müamilədə qarşı tərəf əslində uşağın başçısı (qəyyumu), uşaq isə malı və ya pulu çatdırmaq üçün vasitə olsa; digəri usə, uşaq müamilədə qarşı tərəfdir, lakin yəqinimiz var ki, bu iş onun başçısının razılığı ilə baş verir, bu halda belə mallarda təsərrüf etmək şəri cəhətdən caizdir.

İki şəhər arasındakı məsafədə meyar, hərəkət başlanan yerin axırıncı evi və məqsədin (çatdığı yerin) birinci evi nəzərdə tutulur.

Şəriət risaləsinin 1535 - ci məsələsində qeyd etdiyimiz şərtlərlə onu öz mülkiyyətinə çevirib xümsünü verə bilər.

Yamacda olan döşənmiş hissə dağın bir hissəsidir və arabaların qət etdikləri istiqamət, şübhəsiz, Səfa və Mərvə dağının üstündədir və heç bir eybi yoxdur.

Əgər məhsuldan alınan pay əkin-biçindəki işlərin hamısının əvəzindədirsə (ölkəmizdə əkin sahibi və rəiyyət arasında ən çox yayılmış haldır,) onların da payına zəkat düşür. Bu şərtlə ki, onların payı nisab həddinə çatsın. Amma onlar bu payı yalnız biçin və bu kimi işlərin əvəzində alsalar (yəni zəkat düşən vaxtdan sonra), bu halda fəhlənin boynunda heç nə yoxdur.

Təvaf namazına kimi olan bu müddət ərzində namazını kamil etsə, maneəsi yoxdur. Əks-halda onun naib olması işkallıdır.

Müəyyən bir il üçün əcir olmuşdursa, vəziyyəti izah etmək və icazə almaq lazımdır.

Həkim etibarlı adamdırsa, onun nəzəriyyəsi qəbul olunandır.

Bu ehtiyat, müstəhəbdir.

Bir günün orucu ona vacib deyil, lakin ehtiyat müstəhəbdir.

Oranın müsəlmanları arasında qiblə adı ilə məşhur olan tərəfə dayansanız, eybi yoxdur.

Kəffarəsi yoxdur, istər cahili-qasir olsun (məsələni öyrənmək imkanına malik olmasın), istərsə də cahili-müqəssir olsun. Lakin qəsdən və bilərəkdən oruc tutmamışdırsa, kəffarəsi var. Məsələnin hər bir surətində qəza tutması lazımdır.

Bu miqdar kifayət etmir.

Onun xümsünü ödəmədiyi təqdirdə xümsünü verməlidir.

Eybi yoxdur. Lakin namaz qılanla meyyit arasında divar və ya pərdə olmamalıdır.