جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 2203ـ هرگاه در اثناء سال که مشغول اعلان کردن است مال از بين برود ضامن نيست، مگر اين که در نگهدارى آن کوتاهى يا زياده روى کرده باشد.

مسأله 2204ـ هرگاه مالى را پيدا کند و به گمان اين که مال خود اوست بردارد، بعد بفهمد مال او نيست، نمى تواند آن را در همان جا بيندازد، بلکه بايد مطابق دستورى که گذشت تا يک سال اعلان نمايد و اگر با پاى خود آن را تکان دهد اين حکم را ندارد، هر چند خود اين کار اشکال دارد.

مسأله 2205ـ بايد درموقع اعلان کردن طورى بگويد که نشانه هاى آن روشن نشود و اگر کسى آمد و نشانه هاى آن را داد بطورى که اطمينان حاصل شد مال اوست بايد به او بدهد، ولى لازم نيست نشانه هايى را که بيشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آن نيست بگويد.

مسأله 2206ـ مالى که پيدا کرده اگر قيمت آن يک درهم يا بيشتر باشد چنانچه اعلان نکند و آن را در مسجد يا جاى ديگرى که محلّ اجتماع مردم است بگذارد و از بين برود، يا ديگرى آن را بردارد کسى که آن را در آغاز پيدا کرده است ضامن است.

مسأله 2207ـ هرگاه مالى پيدا کند که اگر بماند فاسد مى شود مانند بسيارى از غذاها و ميوه ها بايد تا مدّتى که فاسد نمى شود آن را نگه دارد، بعد قيمت کند و خودش آن را مصرف نمايد يا بفروشد و پولش را نگه دارد و اگر صاحب آن پيدا نشد از طرف او صدقه دهد و احتياط مستحب آن است که اگر دسترسى به حاکم شرع دارد از او اجازه بگيرد.

مسأله 2208ـ هرگاه مالى را که پيدا کرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه داشته باشد، در صورتى که قصدش اين است که آن را به اين وسيله حفظ کند تا به دستور شرع درباره آن عمل نمايد اشکالى ندارد.

مسأله 2209ـ هرگاه کفش کسى را ببرند و کفش ديگرى به جاى آن بگذارند، چنانچه بداند کفشى که مانده مال کسى است که کفش او را برده و اين کار عمداً انجام شده و دسترسى به آن شخص نيست، مى تواند آن را به جاى کفش خود بردارد و چنانچه دسترسى به حاکم شرع دارد از او اجازه بگيرد و هرگاه قيمت آن از کفش خودش بيشتر باشد بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادى قيمت را به او بدهد و اگر از پيدا شدن او مأيوس شود زيادى را از طرف صاحبش صدقه مى دهد، ولى اگر يقين دارد يا احتمال مى دهد کفشى که مانده مال کسى نيست که کفش او را برده، چنانچه از پيدا کردن صاحب آن مأيوس باشد بايد آن را صدقه دهد.

مسأله 2210ـ اگر مالى را که پيدا کرده کمتر از يک درهم ارزش دارد در مسجد يا جاى ديگر بگذارد و از آن صرف نظر کند اگر کس ديگرى آن را بردارد براى او حلال است.

مسأله 2211ـ در مواردى که مال را از طرف صاحب اصلى آن در راه خدا صدقه مى دهند به سيّد يا غيرسيّد مى توان داد و اگر خودش مستحق باشد خودش نيز مى تواند بردارد.

مسأله 2212ـ اگر حيوان حلال گوشتى را با شرايطى که بعداً گفته مى شود سر ببرند خوردن گوشت آن حلال است، خواه اهلى باشد يا وحشى، مگر حيوانى که انسانى با آن وطى و نزديکى کرده که گوشت آن و حتّى گوشت بچه آن حرام است و همچنين حيوانى که نجاستخوار شده، مگر اين که با دستورى که در شرع معيّن گرديده، آن را غذاى پاک بدهند و پاک کنند.

مسأله 2212ـ اگر حيوان حلال گوشتى را با شرايطى که بعداً گفته مى شود سر ببرند خوردن گوشت آن حلال است، خواه اهلى باشد يا وحشى، مگر حيوانى که انسانى با آن وطى و نزديکى کرده که گوشت آن و حتّى گوشت بچه آن حرام است و همچنين حيوانى که نجاستخوار شده، مگر اين که با دستورى که در شرع معيّن گرديده، آن را غذاى پاک بدهند و پاک کنند.

مسأله 2213ـ حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و بزکوهى و کبک و امثال آن و همچنين حيوان حلال گوشت اهلى که بعداً وحشى شده مثل گاو و شتر اهلى که فرار کرده و وحشى شده، اگر به و سيله اسلحه (با دستورى که بعداً گفته مى شود) آن را شکار کنند حلال است، ولى حيوان حلال گوشت اهلى را اگر شکار کنند حلال نمى شود، همچنين حلال گوشت وحشى که به وسيله تربيت کردن اهلى شده است.