مسأله 242ـ هرگاه بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى که در اختيار اوست نجس شود و او هم بفهمد که نجس شده، سپس آن مسلمان غايب گردد، اگر انسان احتمال دهد که آن را آب کشيده، پاک است، به شرط اين که از چيزهايى باشد که طهارت در آن شرط است، مانند لباسى که با آن نماز مى خواند و يا غذا و ظروف غذا.
مسأله 243ـ هرگاه دو نفر عادل، يا يک نفر، از پاک شدن چيز نجسى خبر دهند شهادت آنها قبول است، همچنين اگر «ذواليد» يعنى کسى که چيزى را در اختيار دارد بگويد پاک شده است، يا بدانيم مسلمانى آن را آب کشيده، ولى نمى دانيم درست آب کشيده يا نه، پاک است.
مسأله 244ـ هرگاه انسانى لباسش را به لباسشويى مسلمان دهد که آن را بشويد و آب کشد قول او قبول است.
مسأله 245ـ کسانى که گرفتار حالت وسوسه مى شوند و زود يقين به نجس بودن چيزى پيدا مى کنند و يا به هنگام آب کشيدن چيز نجس به آسانى يقين به پاکى پيدا نمى کنند، يقين آنها اعتبار ندارد و مى توانند همان طور که ديگران يقين پيدا مى کنند قناعت کنند.
