قی کردن از روی عمد
مسأله 1389ـ قى کردن از روى عمد روزه را باطل مى کند، هرچند براى نجات از مسموميّت و درمان بيمارى و مانند آن باشد، ولى قى کردن بدون اختيار يا از روى سهو روزه را باطل نمى کند.
مسأله 1389ـ قى کردن از روى عمد روزه را باطل مى کند، هرچند براى نجات از مسموميّت و درمان بيمارى و مانند آن باشد، ولى قى کردن بدون اختيار يا از روى سهو روزه را باطل نمى کند.
مسأله 1390ـ اگر در شب چيزى بخورد که مى داند در روز بى اختيار قى مى کند روزه باطل نمى شود، ولى احتياط مستحب اين است که چنين کارى نکند و اگر کرد، روزه را قضا نمايد.
مسأله 1391ـ واجب نيست روزه دار با فشار آوردن به خود از قى کردن خوددارى کند، ولى اگر ضرر و مشقّتى نداشته باشد بهتر است جلوگيرى کند.
مسأله 1392ـ اگر خرده هاى غذا يا حشره اى مانند مگس بى اختيار در گلوى روزه دار برود چنانچه بقدرى پايين برود که نمى توان آن را بيرون آورد روزه اش صحيح است و اگر بتواند آن را بيرون آورد بايد چنين کند و بيرون آوردنش ضررى براى روزه ندارد، بلکه اگر در اين حال فرو برد روزه اش باطل است.
مسأله 1393ـ هرگاه يقين دارد که به واسطه آروغ زدن چيزى از گلو بيرون مى آيد که به آن قى کردن مى گويند نبايد عمداً آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشکال ندارد و هر گاه بر اثر آروغ زدن بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد بايد آن را بيرون بريزد و اگر عمداً فرو ببرد روزه اش باطل است، ولى اگر بى اختيار فرو رود اشکالى ندارد.