تصرفات در حال مرض منجر به فوت
آیا تصرفاتی که فرد در زمان بیماری منجر به فوتش انجام داده چه حکمی دارد؟
احتياط مستحب آن است كه در مرضى كه با آن از دنيا مىرود (يعنى در آستانه مرگ) در بيش از ثلث مال خود چنين تصرفاتی نكند، مگر با اجازه ورثه.
احتياط مستحب آن است كه در مرضى كه با آن از دنيا مىرود (يعنى در آستانه مرگ) در بيش از ثلث مال خود چنين تصرفاتی نكند، مگر با اجازه ورثه.
هرگاه تیراندازى عمدى بوده، ضارب دیه دادهشده را پس میگیرد و آماده قصاص میشود و اگر خطا یا شبه عمد است دیه جدیدى تعلّق نمیگیرد و یک دیه کافى است و اگر ضربه واحده سبب مرگ شده، دیه جائفه نیز ندارد.
دیه از هر دو طرف ساقط میشود.
اگر پدر او اجازه داده باشد، مسئولیتی متوجّه پدر و مادر شما نیست.
خون سرنشین موتور بر گردن خودش بوده و دیه شخصى که مجروح شده را باید از مال او (اگر مالى دارد) بدهند.
1- درصورتیکه هدف زید به دست آوردن مال خود بوده، تقصیرى ندارد و چیزى از دیه بر او نیست.2- او ازنظر پرداخت دیه مسئول نیست ولى به خاطر عملش مستحقّ تعزیر است.
اگر یقین داشته باشد که بر اثر خبر دادن او سکته کرده، باید دیه او را بپردازد و اگر مى دانسته که طرف بیمارى قلبى دارد و چنین خبرى براى بیمارى قلبى غالباً کشنده است، بعید نیست حکم قصاص درباره او جارى شود.
هرگاه كسى در مرضى كه با آن مرض از دنيا برود درحالیکه کاملاً هوشیار باشد مقدارى از مالش را به كسى ببخشد و تحویل دهد و یا در معاملاتش تخفیفهای جزئی یا کلی برای مشتری قائل شود صحیح است؛ هرچند احتیاط مستحب آن است که در زائد بر ثلث، با ورثه مصالحه شود.
هرگاه در مرضى كه با آن از دنيا مىرود بگويد مقدارى به كسى بدهكار است چنانچه متّهم باشد كه براى ضرر زدن به ورثه اين اقرار را نموده است بايد آن را از ثلث او حساب كنند و اگر متّهم نباشد از اصل مال مىدهند.