تمام حیواناتی که به مرگ طبیعی از دنیا نروند نجس محسوب نمی‌شوند ولو اینکه با چوب‌بر سر آن‌ها بزنند و بدون خونریزی کشته شوند
این مسئله چند صورت دارد:الف: اینکه یقین داشته باشیم یکى از آن دو بچه عامل قتل بوده، ولى شناخته نشود، در اینجا دیه‌ی یک انسان تقسیم‌بر عاقله طرفین می‌شود و از عاقله یکى گرفته به ولىّ دم دوّمی‌داده می‌شود و بالعکس.ب: دیگر اینکه احتمال داده شود این حادثه اتّفاقى رخ‌داده و هیچ‌یک عامل آن نبوده‌اند، در این صورت دیه‌ای ندارد.ج: اینکه یقین داشته باشیم شخص ثالثى عامل این کار بوده و آن شخص مجهول باشد. در این صورت دیه در بیت‌المال است.
اگر ضربات وارده بر او ضرباتى بوده است که به حسب عادت موجب قتل مى شده و یقین به مهدورالدّم بودن او نداشته اند قتل عمد محسوب مى شود و اولیاى مقتول حقّ قصاص دارند و اگر بخواهند هر کدام از قاتلین را قصاص کنند باید شش هفتم دیه او را بپردازند و چون بعید است زیر بار بروند، مبدّل به دیه مى شود. و با توجّه به این که آن شخص فرد بسیار آلوده اى بوده اگر اولیاى مقتول، قاتلین را عفو کنند بسیار بجاست و هرگاه آن ضربات عادتاً موجب قتل نبوده، ولى منتهى به قتل شده، یا این که قاتلین یقین به مهدورالدّم بودن او داشته اند دیه دارد. ضمناً درست است که آن مرد فاسق مجازات شدیدى دارد، ولى تنها باید به حکم حاکم شرع باشد.
کار خلاف شرعی نکرده اند ولو به زبان هم چیزی گفته باشند.
در صورتی که مقتول مهدورالدم بوده نمی توان او را به قتل رساند ولی تعزیر دارد.
