احتیاط واجب آن است که به‌اندازه قیمت دو شتر به او داده شود.
باید آن را در حساب بچّه نگه دارند تا زمانی که بزرگ شود و خودش درباره مصرف آن تصمیم بگیرد.
این‌گونه شکنجه‌ها محکوم‌به دیه و ارش است و فرقى با جنایات دیگران ندارد.
چنانچه برکه در معرض رفتن بچه‌ها بوده، کسانى که آب را آلوده کرده‌اند، در برابر دیه مسیولند و اگر در معرض نبوده، چیزى بر آن‌ها نیست.
این مسئله چند صورت دارد:الف: اینکه یقین داشته باشیم یکى از آن دو بچه عامل قتل بوده، ولى شناخته نشود، در اینجا دیه‌ی یک انسان تقسیم‌بر عاقله طرفین می‌شود و از عاقله یکى گرفته به ولىّ دم دوّمی‌داده می‌شود و بالعکس.ب: دیگر اینکه احتمال داده شود این حادثه اتّفاقى رخ‌داده و هیچ‌یک عامل آن نبوده‌اند، در این صورت دیه‌ای ندارد.ج: اینکه یقین داشته باشیم شخص ثالثى عامل این کار بوده و آن شخص مجهول باشد. در این صورت دیه در بیت‌المال است.
درصورتی‌که بدن مجروح شود یا کبودی و سرخی و مانند آن بر بدن بماند دیه دارد.
باید با نظر کارشناسان مقدار ارش آن تعیین شود و آن را در حساب بچه نگه‌دارند تا زمانی که بزرگ شود و خودش درباره مصرف آن تصمیم بگیرد.
به نسبت خسارتى که بر پا واردشده از مجموع دیه پا، ارش باید پرداخته شود و احتیاط این است که ارش نقصى که بر عضو دیگر براى ترمیم این عضوارد می‌شود نیز پرداخته شود، به‌اضافه هزینه درمان.
