هرگاه معتكف در اثناى اعتكافى كه به سبب نذر يا مانند آن واجب شده از دنيا برود، قضاى آن بر ولىّ ميّت واجب نيست; هر چند مطابق احتياط است.
می توان به قصد رجاء و ثواب این کار را انجام داد.
هرگاه آن تشريح براى فراگرفتن علم پزشكى جهت حفظ جان مسلمين ضرورت داشته باشد و از غير اين راه دسترسى نداشته باشد، مانعى ندارد.
بردن نام ميّت لازم نيست، بلكه كافى است نيّت كند كه آنچه را بر عهده نايب است انجام مى‌دهد.
اگر میت زن حامله باشد و هنوز بچه در شكم او زنده است و يا احتمال زنده‌بودن او را بدهند، بايد پهلوى چپ او را بشكافند و طفل را بيرون آورند، سپس پهلو را بدوزند و چنانچه دسترسى به اهل اطّلاع بوده باشد اين كار را زير نظر آن‌ها انجام دهند.
كسى كه براى حج يا عمره احرام بسته است اگر از دنيا برود حنوط و هيچ بوى خوش ديگرى براى او جايز نيست.
زنى كه شوهرش مرده و هنوز در عدّه وفات است، حرام است خود را خوشبو كند؛ ولى اگر بميرد حنوط او واجب است.
احتیاط آن است که میّت را با مشک و عنبر و عطرهاى دیگر خوشبو نکنند، حتّى براى حنوط، این‌ها را با کافور مخلوط ننمایند.
اگر كافور به‌اندازه غسل و حنوط نباشد بنابر احتياط واجب غسل را مقدّم دارند و اگر براى هفت عضو نرسد پيشانى را مقدم دارند.
شايسته است قدرى تربت حضرت سيّدالشّهداء (ع) را با كافور مخلوط كنند، امّا به‌قدری زياد نباشد كه آن را كافور نگويند.
در این صورت نیز باید حَنُوط انجام شود.
