آب وضو و فضايى كه در آن وضو مى گيرد و جايى كه آب وضو در آن می ریزد و ظرف آن بنا بر احتياط واجب مباح باشد، بنابراین وضو با آب غصبى يا آبى كه معلوم نيست صاحبش راضى باشد، بنا بر احتیاط واجب باطل می باشد.
اگر صاحب آب قبلاً اجازه داده و انسان نمى داند از اجازه اش برگشته يا نه، وضوى او صحيح است.
هرگونه استفاده غيرقانوني از اين انشعابات جايز نيست و وضو و غسل با آن نيز اشکال دارد مگر اينکه با اداره مربوطه مصالحه نمايند. تا آن زمان، درصورتی‌که دسترسي به آب مباح ندارند و يا دسترسي به آن عسروحرج شديد دارد، بايد تيمم کنند و نسبت به مصارف ديگر در مواردي که عسروحرج و مشقت دارد به ذمه بگيرند و بعداً بپردازند.
احتياط واجب آن است كه مكان نمازگزار مباح باشد، نماز در ملک غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى اشكال دارد.
لباس نمازگزار بنا بر احتياط واجب بايد مباح باشد و اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند حتّى اگر نخ يا دكمه آن غصبى باشد نماز را اعاده كند، ولى اگر نمىدانست غصبى است و با آن نماز خواند نمازش صحيح است، همچنين اگر قبلاً مىدانسته غصبى است و بعد فراموش كرده، مگر اينكه غاصب خود نمازگزار باشد، به اين معنى كه چيزى را غصب كرده و بعد فراموش نموده و با آن نماز خوانده است در اينجا احتياط واجب آن است كه اعاده نمايد.
