بله پاک میشود.
یکی از شرایط آب وضو پاک بودن آن می‌باشد، بنابراین اگر با آب نجس وضو بگیرد چه بداند و چه نداند، وضو باطل می باشد و اگر نمازی خوانده است باید دوباره بخواند.
اعضاى وضو موقع شستن يا مسح كردن باید پاك باشد، امّا اگر بعد از تمام‌شدن وضوى يك عضو، همان عضو نجس شود وضو صحيح است.
نسبت به آب قلیل اگر چند بار آب می‌ریزد؛ چون آب جاری میشود آب اولی که عبور می‌کند محل را می‌شوید و وضو در واقع با بدن پاک انجام میشود و صحیح است هر چند ترشح اول نجس است (البته در ترشحات غساله چون نمی‌داند یا شک دارد به کجاها رسیده است جستجو نکند) و با آب جاری و لوله‌کشی (در حالتی که دست یا صورت را زیر شیر می‌گیرد) کلاً وضو صحیح و ترشح پاک است.
درصورتی‌که امکان پاک‌کردن آن نیست، روی آن را با چسب ببندید و غسل و وضوی جبیره ای بگیرید.
پاك بودن تمام بدن در غسل ترتیبی لازم نيست، همين اندازه كه هر عضو پيش از غسل دادن پاك باشد، كافى است.
بنابر احتیاط واجب در غسل ارتماسی باید تمام بدن پاك باشد.
هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را كه مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى كه نشانه حيض دارد در هر دو ماه يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست، بايد آن چند روزى كه نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.
هرگاه سه روز پشت سر هم خون ببيند و پاك شود چنانچه دوباره خون ببيند و تمام ايّامى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود، حیض است؛ البتّه روزهايى كه در وسط پاك بوده، حكم زنان پاك را دارد و باید عبادات خود را انجام دهد.
هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه وقت براى انجام واجبات بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلًا براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب ، قضا كردن نماز است.
هرگاه زن پاك شود و شك كند كه به مقدار كافى وقت براى نماز باقى مانده يا نه، بايد نمازش را بخواند.
اگر یقین دارد تا قبل از گذشتن وقت عذر او برطرف می شود و امکان غسل است بنابر احتیاط واجب صبر نماید و بعد از غسل نماز را بخواند و الا چنانچه بتواند تیمّم مى کند و نماز خود را با همان حال انجام مى دهد، اما اگر نتواند تیمّم کند و وقت تنگ است نماز را بنابر احتیاط واجب با همان حال مى خواند و بعد قضا مى کند.
