اگر در نقل احكام شرعيّه عمداً دروغ گويد، مثلاً واجبى را غير واجب و حرامى را حلال ذكر كند، اگر منظورش نسبت دادن آن حكم به خدا يا پيغمبر صلی‌الله عليه و آله باشد، روزه‌اش بنا بر احتیاط واجب باطل است و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است كار حرامى كرده، امّا روزه‌اش باطل نمی‌شود و كسى كه بدون اطّلاع، حكم مشكوكى را نقل می‌کند، نيز همين حكم را دارد.
ازدواج با زنان معروف به فحشا بنابر احتیاط واجب جایز نیست ولی رعایت دیگر شرایط شرعی که در مذهب آن‌ها نیست، از طرف آن‌ها واجب نیست.
کار شما صحیح است که موازین شرعی را رعایت می‌کنید، البته صحبت بانام حرم مخصوصاً بستگان در حدود متعارف و سخنان معمول مانعی ندارد و استفاده از پوشیه هرچند در مناطقی که معمول است مانعی ندارد ولی پوشاندن صورت و دست‌ها تا مچ واجب نیست.
می تواند پول را به او ندهد ولی قطعا هر دو مرتکب گناه بزرگی شده اند و باید توبه کرده و با کارهای نیک آینده، گذشته را جبران کنند.
در صورتی که اعتقاد اسلامی خود را تکمیل کرده باشد و نزد استادی آگاه و متدین و به منظور پاسخگویی از مخالفان فرابگیرد، مجاز است.
تقليد از زمان رسول خدا صلی‌الله علیه و آله به‌صورت ساده‌تر از امروز وجود داشته و اصحاب ائمّه نيز بعضاً تقليد مى‌كردند و بسيارى از اصحاب ائمّه از علماى محل خود تقليد مى‌كردند.
آنچه يقين آور باشد ملاک است و در صورت اختلاف احتياط نماييد.
آنچه به مصلحت جامعه اسلامی است باید انجام داد و مراقب توطئه های دشمن نیز بود.
گاهي ميان متديّنين در امور عبادي ازجمله غسل و وضو يا اعمال حج و امثال آن وسواس ايجاد می‌شود که متأسفانه گاهي باعث ترس و خستگي از عبادت و يا ترک آن می‌گردد، البته ممکن است وسواس در امور اعتقادي و عادي زندگي نيز اتفاق بيافتد که از بحث ما خارج است هرچند راه‌حل‌ها در مورد آن‌ها نيز تقريباً يکسان است. درجات وسواس متفاوت است و در بعضي بسيار پيشرفته است و بايد درمان شود تا عواقب نامناسبي نداشته باشد.
راه شرعی آن است که خود آن شخص موافقت به فروش کند.
هرگاه روزه خود را عمداً باطل كند، بعد به مسافرت برود، كفّاره از او ساقط نمی‌شود، ولى اگر عمداً روزه خود را باطل كند بعد عذرى مانند حيض يا نفاس يا بيمارى براى او پيدا شود كفّاره بر او واجب نيست.
