جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر عادت معين دارد (مثلاً هفت روز) و روز هشتم نيز خون‌دیده است، بنا را بر حیض می‌گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به‌حکم استحاضه عمل کند؛ بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می‌کند و روزه می‌گیرد.

بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن را بگیرد.

زنی که در استحاضه است درصورتی‌که اعمال استحاضه را انجام داده باشد با زن پاک هیچ فرقی ندارد و می‌تواند تمامی اعمال شب قدر را انجام دهد. در استحاضه قلیله برای هر نماز یک وضو کافی است اما استحاضه کثیره باید برای هر وعده نماز یک غسل کند. (سه غسل در یک روز)

اگر چیزى پیدا کند و بردارد، چنانچه قیمت آن بیشتر از 6/12 نخود نقره سکّه دار است; ولى نشانهاى دارد که مى توان با آن صاحبش را پیدا کرد باید تا یک هفته هر روز و بعد از آن هفته اى یک بار اعلام کند و چنانچه تا یک سال اعلام کرد و صاحبش پیدا نشد مى تواند براى خودش بردارد به قصد آن که: اگر صاحبش پیدا شد عوض آن را به او بدهد، ولى احتیاط مستحب آن است که از طرف صاحبش به شخص نیازمندى صدقه بدهد.

از قبیل اموال گمشده است و باید مطابق دستور اموال گمشده عمل کرد.

هرگاه صاحب‌مال بميرد امانت‌دار بايد مال را به وارث او برساند، يا به او خبر دهد كه آن را ببرد و چنانچه در اين كار كوتاهى كند ضامن است، ولى اگر براى آن‏كه مى‏خواهد وارث را بشناسد، يا بداند ميّت وارث ديگرى هم دارد يا نه مال را ندهد و مال تلف شود ضامن نيست.

باید صحبت کند و رضایت آنها را جلب نماید.

آن مقدار از پول را که شک به پرداخت خمس آن دارید باید بپردازید.

هرگاه كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد همين اندازه كه مالك نيت داشته باشد كافى است، خواه وكيل نيّت كند يا نه ولى اگر مالك نيّت زكات را نكرده بلكه وكالت در همه‌چیز به او داده بايد وكيل نيّت كند.

هر آنچه در خاطر دارد که زکات آن را نداده، محاسبه کند و بپردازد.

هرگاه كسى گوسفند و گاو و شتر يا طلا و نقره را از باب زكات به‌اندازه نيازش بگيرد، اگر به مقدار نصاب باشد و اتفاقاً سال بر آن بگذرد بايد زكات آن را بدهد.

اگر به گمان اين‏كه كسى فقير است زكات به او دهد بعد بفهمد فقير نبوده، يا از روى ندانستن مسئله به كسى كه فقير نيست زكات بدهد، چنانچه چيزى را كه به او داده باقى باشد می‌تواند پس بگيرد و به مستحق بدهد و اگر از بين رفته‏ هرگاه كسى كه آن چيز را گرفته مى‏دانسته يا احتمال مى‏داده كه زكات است بايد عوض آن را بدهد و او نيز به مستحق برساند، ولى اگر به غير عنوان زكات داده نمى‏تواند چيزى از او بگيرد و درهرحال چنانچه در تشخيص مستحق كوتاهى نكرده باشد لازم نيست دوباره از مال خود بپردازد.