پرداخت مهریه هر یک از همسران متوفا و زنده میت از ماترک
شخصى دو همسر داشته است یکى فوت شده و دوّمى در قید حیات است کیفیت اداى مهریّه هرکدام از ترکه میّت را بیان فرمایید.
هرکدام از آن دو زن مهریّه خودشان را میبرند و مهریّه مانند سایر دیون است.
هرکدام از آن دو زن مهریّه خودشان را میبرند و مهریّه مانند سایر دیون است.
ورثه میتوانند مهریه را مطالبه کنند و هزینه یک حجّ به هنگام فوت آن مرحومه را از شوهر او میگیرند و مانند سایر اموال زن بین همه ورثه تقسیم میکنند.
مهریه از اموال زن است و مانند سایر اموال، طبق قانون ارث بین ورثهاش تقسیم میشود.
لباس و زینتآلات و مانند آنها كه مرد براى همسرش مىگيرد مال همسر اوست، مگر اينكه ثابت شود كه قصد تمليك نكرده بلكه جنبه عاريتى داشته باشد.
زوجه باید اثبات کند که طلاق در مرض موت واقعشده، وگرنه حق ندارد، ولى بهتر این است که با ورثه بر مبلغى مصالحه کنند.
هرگاه شوهر در حال بيمارى، همسرش را طلاق دهد و پيش از گذشتن يك سال (قمرى) از دنيا برود، زن با سه شرط از او ارث میبرد: «اوّل» اينكه شوهر در همان مرض از دنيا برود. «دوم» اينكه زن بعد از طلاق و گذشتن عدّه، شوهر نكند. «سوم» آنكه طلاق به رضايت زن نباشد و اگر با رضايت او باشد، ارث بردنش مشكل است.
هرگاه شوهر در حال بيمارى، همسرش را طلاق دهد و پيش از گذشتن يك سال (قمرى) از دنيا برود، زن با سه شرط از او ارث میبرد: «اوّل» اينكه شوهر در همان مرض از دنيا برود. «دوم» اينكه زن بعد از طلاق و گذشتن عدّه، شوهر نكند. «سوم» آنكه طلاق به رضايت زن نباشد و اگر با رضايت او باشد، ارث بردنش مشكل است.
اگر ميّت بيش از يك زن داشته باشد در صورت نداشتن فرزند چهار يك اموال او و در صورت داشتن فرزند، هشتیک آن بهطور مساوى ميان زنان او تقسيم میشود، خواه شوهر با آنها نزديكى كرده باشد يا نه امّا اگر در مرضى كه به آن مرض از دنيا رفته زنى را عقد کرده، در صورتى ارث از او میبرد كه با او نزديكى كرده باشد.
زن از حق آبه ی رودخانه هم سهم میبرد.
فقط از آن مقدار آبى که در حال مرگ شوهر در آن موجود است ارث میبرد.
مجراى آب قنات و مانند آن حكم زمين را دارد و آجر و چيزهايى كه در آن بكار رفته در حكم ساختمان است.
دلیل این مسئله روایاتى است که از معصومین (علیهمالسلام) رسیده که آیات را تخصیص میزند و تخصیص آیات ارث منحصر به این مورد نیست، بلکه این مطلب در موارد متعدّد در فقه شیعه و اهل سنّت دیده میشود. براى آگاهى بیشتر به جواهر الکلام جلد 39 مراجعه کنید