در صورتی که مقدار کمک معین شده باشد و به صورت شرط ضمن العقد در موقع اجرای صیغه نکاح در نظر گرفته شده باشد چنانچه پدر بیمار شده باشد بر قیم او لازم است آن را بپردازد.
مسئله حبوه ارتباط صددرصد با مسئله قضاى نماز و روزه ندارد، هرکدام حکم جداگانه‌ای است.
اين گونه پدران بايد ديه بپردازند، و مى دانيد كه ديه بسيار سنگين است و مى تواند كيفر مهمّى محسوب شود، اگر حاكم شرع تشخيص دهد كه اين امر گسترش پيدا كرده، مى تواند علاوه بر اين، تعزير سنگينى كند، البتّه اگر طفل به صورت جنين باشد، در هيچ حال قصاص ندارد و تنها ديه دارد.
آنچه مربوط به حقوق خاص شوهر است شوهر مقدم است.
در فرض مسئله گرفتن روزه مستحبى براى شما جایز است ولى سعى کنید رضایت آنها را تا آنجا که می‌توانید جلب کنید.
قصاص ندارد; ولى دیه دارد.
اگر اجازه پدر مشروط به این مبلغ بوده عقد مذکور جایز نیست اما اگر مشروط نبوده و تنها ذهنیت او بوده عقد با مقدار مهریه که دختر و پسر تعیین کرده اند صحیح است.
درصورتی‌که تنها نهی کند اما رفتن فرزند موجب اذیت و آزار او نشود اشکال ندارد.
چنانچه به تصديق بزرگ‌ترهای فاميل خواستگار كفو متناسب دختر باشد و پدر دختر بدون دليل معقول مخالفت كند، اذن او ساقط است و آنها می‌توانند باهم ازدواج كنند. هرچند شايسته است در صورت امكان رضايت پدر دختر جلب شود.
با توجه به اینکه پدر دختر رضایت به عقد ندارد نمی توانند بدون اجازه او عقد یخوانند و رابطه آنها قبل از عقد باید مانند دو نامحرم باشد.
