خونریزی مداوم در اعضای وضو
شخصى در یکى از اعضاى وضو، زخمى دارد که خونریزى آن حتّى با گذاشتن جبیره قطع نمى گردد. چگونه باید وضو بگیرد؟
بقیّه اعضا را مى شوید، و مسح سر و پا را انجام مى دهد، و احتیاطاً تیمّم هم مى کند.
بقیّه اعضا را مى شوید، و مسح سر و پا را انجام مى دهد، و احتیاطاً تیمّم هم مى کند.
در صورتى که دست اضافى بالاى مرفق باشد و یکى اصلى و دیگرى فرعى باشد، اصلى را بشوید کافى است و اگر هر دو مانند یکدیگر هستند، هر دو را بشوید ولى مسح با یکى کافى است و اگر پائین مرفق باشد احتیاطاً هر دو را بشوید و با هر دو مسح کند.
هرگاه بول يا غائط طورى پى در پى از او خارج شود كه وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او بسيار مشكل است، يك وضو كافى است، بلكه مىتواند دو نماز مانند ظهر و عصر را با همان يك وضو بخواند، اگر چه احتياط مستحب آن است كه براى هر نماز يك وضو بگيرد.
لازم نيست نيّت را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه كافى است كه اگر از او بپرسند چه مى كنى؟ بداند وضو مى گيرد.
راه رفتن در بين وضو اشكال ندارد، بنابراين اگر بعد از شستن صورت و دست ها چند قدم راه برود و بعد مسح سر و پا را بكشد وضوى او صحيح است.
اعاده کردن نمازهای سابق لازم نیست ولی از این به بعد مراعات نمایید.
وضو گرفتن براى شما کار مشکلى نیست; صورت را با دست راست مى شویید، سپس دست راست را زیر شیر آب مى گیرید، به طورى که آب همه آن را فرا گیرد، و با دست راست باقیمانده دست چپ را مى شویید، سپس سر و هر دو پا را با آن مسح مى کنید. و اگر شیر آب وجود نداشته باشد، و بخواهید با آب قلیل وضو بگیرد، کافى است یک نفر کف دست شما آب بریزد، و شما صورت خود را بشویید، و بعد یک لیوان آب بر روى دست شما از بالا به پایین بریزد، و شما نیّت وضو مى کنید، و سپس سر و پاها را مسح مى کنید و تیمم هم لازم نیست.
اشکال ندارد، هرچند احتیاط بهتر است.
ظاهر آب مسجد این است که وقف مسجد است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
هرگاه زخم يا دمل و شكستگى در محلّ مسح باشد چنانچه نتواند آن را مسح كند بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با رطوبت آب وضو مسح كند و بنا بر احتياط واجب، تيمّم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد بايد وضوى بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمّم هم بكند.
هرگاه زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دست ها است و روى آن باز است؛ اما آب ريختن روى آن ضرر دارد، كافى است اطراف آن را بشويد، ولى اگر كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد.
هرگاه در صورت يا دستها بريدگى است كه خون آن بند نمىآيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فروبرد، يا زير شير آب بگيرد و قدرى فشار دهد كه خونبند بيايد و وضوى ارتماسى بگيرد، امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره، عمل كند.