تحقق جعاله با اعلان آن در جراید و رسانه
آیا نوشتن اطلاعیه در مطبوعات و رسانهها و مانند آن برای تحقق جعاله کافی است؟
جعاله با هر لفظ بیانگر در انجام کاری درازای عوض، محقق میشود. همچنین است نوشته، مانند نوشتن اطلاعیه در مطبوعات و رسانه و مانند آن.
جعاله با هر لفظ بیانگر در انجام کاری درازای عوض، محقق میشود. همچنین است نوشته، مانند نوشتن اطلاعیه در مطبوعات و رسانه و مانند آن.
اگر میتوانند وام را برگرداند و اگر ممکن نیست تکلیفی ندارد و حج او صحیح است؛ لکن از این کار استغفار کند و بعدازاین بیشتر دقت نماید.
از عقود است.
عامل میتواند عمل را ناتمام بگذارد، ولى اگر ناتمام گذاردن عمل سبب ضرر و زيان جاعل شود بايد آن را تمام کند و درصورتیکه تمام نکند ضامن است، مثلاً اگر به طبيب بگويد اگر چشم مرا عمل کنى فلان مقدار به تو میدهم و او جراحى را شروع کند، چنانچه ناتمام گذاردن آن باعث معيوب شدن چشم گردد حقّى بر جاعل ندارد و ضامن ضرر و زيان او نيز هست.
درصورتیکه جعاله عام باشد و عدهای همزمان در انجام آن بکوشند، مال الجُعل تعلق میگیرد.
در جعاله، عامل باید بالغ باشد و اینکه بتواند كار موردنظر جاعل را انجام دهد.
اگر پیش از قرارداد این کار را انجام دهد حقی نسبت به مزد ندارد.
«جاعل» و «عامل» میتوانند قبل از شروع به کار و یا بعد از شروع آن، جعاله را فسخ کنند، ولى اگر جاعل به هم بزند بايد مزد مقدار عملى را که عامل انجام داده را به او بدهد.
جعاله با هر عبارتی که بر درخواست انجام دادن عمل در برابر پرداخت اجرت از سوی جاعل دلالت کند، صورت میگیرد و بر زبان راندن الفاظ ویژهای لازم نیست؛ و در مورد عامل هم اگر کار را آغاز کند، بهمنزله قبول اوست.
جعاله ممکن است با شخص غير معيّن صورت گيرد که به آن جعاله عام گویند مثلاً، بگويد: اگر طبيبى بيمارى فرزندم را علاج کند، فلان مقدار خواهم داد. يا با شخص معيّن که به آن جعاله خاص گویند مثلاینکه به غوّاصى بگويد: اگر فلان جنس غرقشده مرا از دريا بيرون آورى، هزار تومان به تو میدهم؛ که در هر دو صورت جعاله صحيح است.
مانعی ندارد.
جاعل بايد بالغ و عاقل باشد و از روى اراده و اختيار قرارداد ببندد و شرعاً بتواند در مال خود تصرّف كند، بنابراين جعاله آدم سفيهى كه مال خود را بيهوده مصرف مىكند صحيح نيست.