سعی بدون وضو و غسل
آیا سعی بدون وضو و غسل صحیح است؟
بهتر است در حال سعى وضو داشته باشد، ولى واجب نيست. حتّى زنان حائض مىتوانند سعى بين صفا و مروه را انجام دهند.
بهتر است در حال سعى وضو داشته باشد، ولى واجب نيست. حتّى زنان حائض مىتوانند سعى بين صفا و مروه را انجام دهند.
سعى مستحبی نداريم، سعى فقط سعى واجب است.
ضررى به سعى او نمىزند؛ ولى اگر عمداً باشد گناه كرده است.
درصورتیکه ممكن باشد از راه ديگرى برود، بايد خودش سعى را بجا آورد و اگر ممكن نيست نايب مىگيرد؛ ولى چنانچه مرتكب خلاف شود و خودش از مسجدالحرام عبور كند، بايد سعى را بجا آورد و سعیاش صحيح است؛ هرچند گناه كرده است.
اعاده طواف و نماز طواف لازم است و بنا بر احتياط مستحب سعى را هم اعاده مىكند. البته اگر به هنگام طواف و نماز طواف پاك بوده و بعد خوندیده، اعمالش صحیح است.
سعى را قطع مىكند و پس از پاك شدن، طواف و نماز طواف و سعى را اعاده نمايد. ضمناً اگر به هنگام طواف و نماز طواف پاك بوده و بعد خوندیده، طواف و نمازش صحيح بوده و سعى را ادامه مىدهد.
محل سعى مسجد نيست و رفتن زن حائض در انجام اشكالى ندارد. بنابراين، بايد خودشان سعى را بعد از طواف و نمازِ طوافِ نايب، بجا آورند.
در صورت امكان آنها را در باقيمانده، سوار بر چرخ و مانند آن سعى دهند، در غير اين صورت براى تمام سعى نايب بگيرند و بهطورکلی اعمالى كه داراى اجزاى مختلفى است چنانچه محرم بخشى از آن را انجام داده باشد و از انجام بقيّه آن ناتوان شود، نايب بايد از اوّل شروع كند.
اگر مىتواند با چرخ سعى كند، هرچند با وام گرفتن از ديگران، اين كار مقدّم است و نيابت گرفتن صحيح نيست؛ مگر آنکه موجب عُسر و حرج گردد كه در اين صورت نايب مىگيرد.
اگر طواف را (مثلاً روز شنبه) بجا آورد و روز بعد شك كند كه سعى كرده يا نه، احتياط مستحب انجام سعى است، مگر آنکه پس از تقصير شك نمايد، كه در اين صورت لازم نيست سعى كند.
آرى سعى او صحيح است؛ مشروط بر اینکه در حال شک و ترديد به اميد روشن شدن واقع مسئله سعى را ادامه دهد.
اگر قبل از رسيدن به مروه شك كند كه اين دور هفتم است يا كمتر، سعى او باطل است. همچنين در هر شکی كه كمتر از هفت دور باشد، مثل شک بين يك و سه، يا دو و چهار و مانند آن، سعى باطل است.