جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

سعى را مى‌توان پياده يا سواره انجام داد، خواه سالم و توانا باشد، يا بيمار و ناتوان؛ امّا اشخاصى كه توانايى دارند بهتر است پياده بروند.

ضررى به سعى او نمى‌زند؛ ولى اگر عمداً باشد گناه كرده است.

محل سعى مسجد نيست و رفتن زن حائض در انجام‌ اشكالى ندارد. بنابراين، بايد خودشان سعى را بعد از طواف و نمازِ طوافِ نايب، بجا آورند.

اگر قبل از تقصير مى‌داند هفت دورِ كامل را بجا آورده و شك در دور بيشتر سعی دارد، سعى او صحيح است و اعتنا نمى‌كند.

اشكالى ندارد.

بهتر است در حال سعى وضو داشته باشد، ولى واجب نيست. حتّى زنان حائض مى‌توانند سعى بين صفا و مروه را انجام دهند.

سعى را قطع مى‌كند و پس از پاك شدن، طواف و نماز طواف و سعى را اعاده نمايد. ضمناً اگر به هنگام طواف و نماز طواف پاك بوده و بعد خون‌دیده، طواف و نمازش صحيح بوده و سعى را ادامه مى‌دهد.

آرى سعى او صحيح است؛ مشروط بر این‌که در حال شک و ترديد به اميد روشن شدن واقع مسئله سعى را ادامه دهد.

احتياط واجب آن است كه اعاده كند.

اشكالى ندارد و صحيح است، ولى اين كار را تكرار نكنيد.

اعاده طواف و نماز طواف لازم است و بنا بر احتياط مستحب سعى را هم اعاده مى‌كند. البته اگر به هنگام طواف و نماز طواف پاك بوده و بعد خون‌دیده، اعمالش صحیح است.

اگر مى‌تواند با چرخ سعى كند، هرچند با وام گرفتن از ديگران، اين كار مقدّم است و نيابت گرفتن صحيح نيست؛ مگر آن‌که موجب عُسر و حرج گردد كه در اين صورت نايب مى‌گيرد.