بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.
بايد سعى و تقصير عمره تمتّع را انجام دهد، سپس براى حج تمتّع احرام ببندد و پس از بازگشت از عرفات و منى و قبل از بجا آوردن اعمال مكه بقيّه طواف عمره تمتّع و نماز آن را بجا آورد سپس اعمال مكه را بجا آورد.
لكّه‌هاى مزبور، اگر سه روز مستمرّآ ادامه نيابد، حیض محسوب نمی‌شود و حكم استحاضه را دارد و ضررى به اعمال حج نمى‌زند و بايد مطابق اعمال استحاضه عمل كنند و چنانچه فقط لکّه‌هایی ديده و ادامه نداشته، تنها وضو بر آنان واجب است و غسل ندارد.
هنگامی‌که مستحاضه وظيفه غسل خود را براى نمازها انجام دهد به حكم طاهر است و غسل ديگرى براى طواف و نماز طواف لازم نيست.
اگر لباس‌های كوچك مانند جوراب، شب‌کلاه و هميان، كه به‌تنهایی نمى‌توان با آن ستر عورت كرد، نجس باشد عيبى ندارد.
اگر منظورش انجام غسل براى عادت ماهانه بوده و اسم آن را جنابت گذاشته، عملش صحيح است.
هرگاه غسل ديگرى انجام داده كفايت مى‌كند؛ بنابراين، اعمالى كه بعد از غسل حيض يا جمعه انجام داده، ازجمله حج او، صحيح است، ولى نمازهايى را كه بعد از جنابت و قبل از اولین غسل خوانده بايد به‌تدریج قضا كند و اگر بعد از جنابت تا زمان حج هيچ غسلى نكرده، بايد طواف‌های عمره و حج و طواف نساء و نمازهاى آن را دوباره بجا آورد و اگر نمى‌تواند، نايب بگيرد و تا زمانى كه اين اعمال را اعاده نكرده، بايد از بوى خوش و ازدواج و محرّمانی كه با طواف نساء حلال مى‌شود، احتیاطاً اجتناب كند.
اگر خون، هرچند در داخل و باطن تا سه روز استمرار نداشته، حكم استحاضه را دارد.
اگر تطهير خون قروح و جروح مشقّت داشته باشد، شستن آن لازم نيست؛ ولى احتياط واجب آن است كه به مقدارى كه مى‌توان بدن را تطهير كرد و لباس را عوض نمود و اگر موجب مشقّت نيست، انجام دهد.
چنانچه زمانى باشد كه بتوانيد طواف و نماز طواف را بدون خروج آن انجام دهيد، بايد همان زمان را انتخاب نموده و اعمالتان را انجام دهيد و اگر چنين چيزى امكان‌پذير نيست و به‌هیچ‌وجه خروج آن را احساس نمى‌كنيد، طواف را با يك وضو و نماز طواف را با وضوى ديگر انجام دهيد و اگر ناچار است هر دو را باهم بجا آورد و توانایی بر وضوى مجدّد ندارد براى نماز طواف تيمّم مى‌كند و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.
اگر در زمان خاصی بیماری‌اش تخفيف پيدا مى‌كند، به‌گونه‌ای كه مى‌تواند در آن زمان طواف و نماز طواف را با وضو و بدنِ پاك به‌جا آورد، بايد اين اعمال را در آن زمان انجام دهد و اگر چنين وقتى ندارد، درصورتی‌که زحمت زيادى نداشته باشد، هر بار كه وضويش باطل شد تجديد وضو كند و اگر زحمت زياد دارد، براى طواف يك وضو و برای نماز هم يك وضو مى‌گيرد و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نايب گرفتن لازم نيست.
