حکم غسل در صورت شکِّ در خروج منی
اگر انسان مثلاً بعد از خواب، شک در خروج منی داشته باشد تکلیف چه می باشد؟
غسل واجب نیست مگر اینکه یقین کند منی خارج شده است.
غسل واجب نیست مگر اینکه یقین کند منی خارج شده است.
هرگاه منى از جاى خود حركت كند امّا از ريختن آن به بيرون جلوگيرى بعمل آورد، يا به علّت ديگر بيرون نيايد غسل واجب نيست.
دختران معمولا جنب نمی شوند اما هرگاه به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج گردد (كه غالباً همراه با سستى بدن است) رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند. و در صورت شک وظیفه ای ندارند.
هر رطوبتى كه از بانوان خارج شود غسل ندارد، بلكه هرگاه زنان به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج شود (كه غالباً همراه با سستى بدن است)رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند، امّا در صورت شك وظيفهاى ندارند.
غالباً بعد از بيرون آمدن منى بدن سست مى شود، ولى اين موضوع جزء شرايط قطعى و نشانه ها نيست.
منظور از بیماری که در آن نشانه های جنابت نمایان نمی شود نوعی ضعف عمومی است که باعث کاهش فعالیتهای بدنی عادی فرد می شود.
اگر رطوبتي خارج شود و يقين کند مني است بايد براي نماز غسل کند ولي چنانچه نداند يا شک کند که مني است يا رطوبت ديگر، چنانچه همراه با جستن و شهوت باشد، حکم مني دارد و اگر اين دو نشانه ، يا يکي از آنها را نداشته باشد حکم مني ندارد. البته در مريض لازم نيست با جستن باشد بلکه اگر زمان بيرون آمدن، به اوج شهوت جنسي رسيده، حکم مني دارد.
در فرض سؤال لازم است اطلاع بدهد.
معاينات داخلي زنان و استفاده از پمادها و قرص هاي واژينال و استعمالات مانند آن، غسل ندارد.
در فرض سؤال غسل ندارد.
در مورد فرد نابالغ، اگر به او دخول شود یا دخول کند وقتی بالغ باشد باید غسل کند؛ البته اگر ممیّز باشد قبل از بلوغ هم می تواند غسل کند.
كسى كه آب براى غسل كردن ندارد مى تواند با همسر خود نزديكى كند و تيمّم براى او كافى است، خواه بعد از داخل شدن وقت نماز باشد يا قبل از آن.