راهکار برای مبلغینی که از وطن خود اعراض کردهاند
مبلّغ حوزه هستم و با توجه به اینکه مطابق نظر حضرتعالی اعراض قهری از وطنم حاصلشده برای قصد عشره در وطن سابق موردانتقاد اطرافیان و مسجدیها قرار میگیرم در صورت امکان اجازه رجوع در این مسئله به یکی از فقهایی که قائل به اعراض قهری نیستند را بدهید.
با توجه به اینکه تقلید کردهاید رجوع جایز نیست و راهحل کار شما روشن است و در مواردی که قصد ده روز میکنید ضرورت ندارد اعلام کنید و در مواردی که قصد ده روز نمیکنید میتوانید در جماعت نماز قضای خودتان (درصورتیکه قضای قطعی داشته باشید) و یا نماز قضای بستگان مرحومتان که میدانید قضای قطعی داشتهاند را قصد کنید.
اعراض قهری از وطن
آیا برای زنى که قصد جدایى از همسرش را ندارد و همچنین شوهر او تصریح کرده است که به وطن زوجه براى سکونت نمى رود، اعراض قهری حاصل مى شود؟ این حکم نسبت به فرزندان چگونه می باشد؟
این مورد از مصادیق اعراض قهرى است؛ و همچنین نسبت به اولادشان تا زمانى که با آن ها زندگى مى کنند.
حکم نماز زوجه در وطن سابق
خانمی که بعد از ازدواج، به همراه شوهر خود به شهر دیگری رفته است؛ هنگام بازگشت به وطن خود برای دید و بازدید، نماز او چه حکمی دارد؟
در صورتي که زن قصد تبعيت از شوهر را در محل سکونت داشته باشد و زوج قصد رفتن به وطن زوجه را جهت سکونت مستمر نداشته باشد، نماز زوجه در وطن سابقش شکسته است مگر اينکه پس از ازدواج به طور متوسط سالانه 3 يا 4 ماه در آنجا سکونت داشته باشد.
رجوع به مجتهد دیگر در مسئله اعراض از وطن
در مسئله اعراض از وطن، در مواردی که مردم در وطن سابق، نماز خود را کامل میخواندهاند، آقا این اجازه را میدهند که در این مسئله به مرجع معروف دیگری مراجعه نمایند؟
درصورتیکه در این مسئله از ما تقلید نکردهاند، میتوانند به مجتهد دیگری رجوع نمایند.
حکم نماز در وطن سابق
اگر شخصی از وطن سابق خود اعراض کند و گهگاهی برای دید و بازدید به آنجا برود نماز او در آن جا چه حکمی دارد؟
هرگاه انسان در محلّى زندگى مى كرده و وطن او بوده، چنانچه از آنجا اعراض كند، يعنى ديگر قصد نداشته باشد در آنجا زندگى كند، هر چند گاهى به عنوان مسافرت و ديدار بستگان و دوستان به آنجا برود، نمازش در آنجا شكسته است، خواه در آنجا ملكى داشته باشد يا نه و خواه اقوام و بستگانش در آنجا زندگى كنند يا نكنند، مگر اينكه قصد كند در آنجا ده روز بماند یا در سال، سه چهار ماه در آنجا اقامت داشته باشد. همچنين اگر انسان غير از وطن اصلى خود جاى ديگرى را براى زندگى انتخاب كند و شش ماه يا كمتر و بيشتر در آنجا بماند بعد، از آنجا اعراض نمايد نمازش در آنجا شكسته است، خواه ملكى در آنجا داشته باشد يا نه.
تفاوت احکام وطن پدری با وطن حکمی
آیا احکام وطن در مورد وطن پدری و محل زندگی با وطنی که به جهت کار و تحصیل اختیار می گردد متفاوت می باشد؟ در مورد اعراض چطور؟
در احکام وطن تفاوتی نیست ولی وطن اصلی با توجه به اینکه قوّت و قدرت بیشتری دارد اعراض از آنجا مشکل تر است.
نماز کسی که جهل به حکم اعراض دارد
کسی که از وطن سابق خود اعراض عملی نموده ولی با جهل به حکم، نماز را تمام بخواند چه وظیفه ای دارد؟
باید تدریجا نمازها را قضا نماید.
نمازهایی که به علّت جهل به اعراض از وطن کامل خوانده
آیا کسانی که علیرغم اعراض عملی به دلیل ندانستن مسئله نماز و روزه خود را کامل بهجا آوردهاند حکم جهل بهخصوصیات سفر شامل آنها میشود و میتوان حکم به صحت نماز و روزهای قبلی آنها کرد؟
روزه و نماز کاملی که در این فرض بهجا آوردهاند صحیح است ولی از این به بعد طبق حکم اعراض عمل کنند.
برگشت از اعراض با تغییر نیت
اگر شخص از وطن خود اعراض کند و آن را بر زبان هم بیاورد و اکنون بعد از یک سال بخواهد نیت خود را این گونه تغییر دهد که اگر امکان داشت به آن جا برگردد و زندگی نماید، باید نماز را در وطن سابق تمام بخواند؟
این گونه نیت کردن کفایت نمی کند و هرگاه قصد نداشته باشید به وطن اصلی برای اقامت مستمر در آینده نزدیک برگردید اعراض محسوب می شود.
تحقق اعراض از وطن با نیت اعراض
آیا شخص می تواند با نیّت، از وطن سابق اعراض کند؟
اگر تصمیم داشته باشد که مثلاً 5 سال باز نگردد، اعراض حاصل می شود و گاهی عمل در حکم نیّت است، مانند جایی که این مدّت را بازنگشته است؛ هر چند تصمیم به اعراض نداشته است ولی اعراض عملی ثابت شده است.
رجوع به مرجع تقلید دیگر در مسئله اعراض
آیا در مورد مسئله اعراض از وطن، می توان به مرجع دیگر رجوع کرد؟
چنانچه در این مسأله تقلید نکرده باشد، می تواند به مرجع معروف دیگری رجوع نماید.