اگر محل کار احکام وطن (مثلاً یک سال در آنجا مشغول باشد) را پیدا کند از محل کار محاسبه می‌شود؛ لذا اگر مقصد، کمتر از مسافت شرعی باشد نماز کامل است و اگر مسافت شرعی باشد نماز شکسته می‌شود.
اضافه ماندن اشکالی ندارد و اگر دو سه روز زودتر می‌رود نیز نمازش تمام است ولی اگر زمان قابل‌توجهی زودتر می‌رود نمازش تمام نیست.
اگر همچنان عنوان کثیر السفر را دارید نماز کامل و روزه صحیح است.
در روایات، در مورد سؤال از پیامبر صلی‌الله علیه و اله برای نماز مسافر آمده است که ایشان فرمودند: جبرئیل بر من نازل شد و گفت فاصله میان دو کوهی که در دو طرف مدینه است، حدّ سفر خواهد بود و بعد از اندازه‌گیری 4 فرسخ بوده است؛ بنابراین معیار حکم مسافر، یک روز مسافرت نیست بلکه طی مسافت شرعی است که نسبت به امروز هم تغییر نکرده است.
درصورتی‌که در این مسئله از ما تقلید نکرده‌اند، می‌توانند به مجتهد دیگری رجوع نمایند.
الف: اگر فاصله میان محل استراحت و محل کار آن‌ها سه یا چهار کیلومتر باشد، قصد اقامه در دو محل صحیح است و نماز و روزه آن‌ها کامل است و اگر فاصله زیاداست قصد اقامه درست نیست نماز آن‌ها قصر است و نمی‌توانند روزه‌بگیرند. ب: مانند پاسخ سؤال الف است. ج: این اشخاص کثیر السّفر هستند. د: مانند پاسخ سؤال ج است. ه: درصورتی‌که قصد ده روز اقامت در آن محل نداشته باشند نماز و روزه آن‌ها قصر است. د: فرقى بین آن‌ها در مورد نماز و روزه نیست.
كسى كه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ (حدود 43 كيلومتر) است بايد نماز را شكسته بخواند، خواه رفتنش چهار فرسخ (5/ 21 كيلومتر تقريباً) باشد يا كمتر يا بيشتر، همين اندازه كه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ باشد نماز شكسته است و خواه در همان روز و شب برگردد يا فاصلهاى بيفتد، مگر اينكه در بين اين مسافت، ده روز قصد اقامه كند.
در فرض سؤال، این کار گشت زنی است و مسافر محسوب نمی‌شود.
روزه و نماز کاملی که در این فرض به‌جا آورده‌اند صحیح است ولی از این به بعد طبق حکم اعراض عمل کنند.
اعراض حاصل نشده است مگر درصورتی‌که در چهار سال آینده نیز اتصال شما قطع باشد و سالی حداقل سه چهار ماه آنجا نمانید.
مسافت آسمانی و زمینی برای نماز شکسته تفاوتی نمی‌کند.
