نمازخواندن در محلّل كه مجلس گناه است اشکال دارد، ولی در تنگی وقت و عدم امکان خروج نماز کافی است و قضا ندارد.
الف: اگر ممکن است از متولی و در صورت نبودن متولی، از حاکم شرع زمین را برای ساختن مسجد اجاره کنند و عدّه‌ای از معتمدین محل پاى این سند را امضا نمایند که فراموش نشود و هرساله مال‌الاجاره آن را صرف مجالس عزادارى سیّدالشّهداء (علیه‌السلام) بنمایند و مدّت اجاره نیز مشخص و محدود باشد که بعد از پایان مدّت، مجدداً اجاره کنند.ب: اگر زمین موقوفه باشد و مسجدی در آن بسازند زمین نمی‌تواند وقف مسجد محسوب شود و اگر ساختمان را وقف مسجد کرده‌اند احتیاط آن است که با آن طبق احکام مسجد عمل شود.
ازآنجاکه در روایات داریم هر زمینی که روی آن نماز خوانده شود روز قیامت گواهی می‌دهد تعدد در بعضی از موارد خوب است.
در مورد قسمت اول سؤال؛ نمازخواندن بر چنین فرشی جایز نیست و در مورد قسمت دوم سؤال؛ همان قسمت خاص اشکال دارد.
با توجّه به لسان روايات، در مساجدي که مستمراً در آن اقامه جماعت شود، حتي اگر يک وعده نماز به‌طور مستمر در آن برپا شود، میتوان اعتکاف کرد.
1. چنانچه خاک قیمتی داشته است قیمت آن را به صاحبش بدهد.2. استفاده از چنین منزلی شرعاً اشکال دارد مگر اینکه برود از صاحبان آن پول‌ها اجازه بگیرد و آنچه را به‌عنوان نزول داده نیت بخشش کند و در آینده چنین کارهایی را تکرار نکند.3. نمازهای سابق صحیح است ولی تصرفات او حرام است و از این به بعد احتیاط کند
الف: احتياط واجب آن است كه نماز واجب را در خانه كعبه نخوانند، ولى نماز مستحب اشكال ندارد، بلكه مستحب است در داخل خانه كعبه در مقابل هر زاویه‌ای دو ركعت نماز بخوانند.ب: نماز بر پشت‌بام كعبه خواه واجب يا مستحب اشكال دارد، مگر اینکه ضرورت داشته باشد.ج: احتیاط واجب ین است که نماز واجب را در حجر اسماعیل و داخل کعبه نخوانند، ولى نماز مستحبی مانعى ندارد، بلکه فضیلت دارد.
خوابيدن در مسجد و معامله کردن و سخن گفتن درباره كارهاى دنيا و خواندن اشعارى كه نصيحت و مانند آن در آن نباشد مكروه است، البته اگر مزاحمت براى نمازگزاران داشته باشد حرام است و همچنين انداختن آب دهان و بينى و اخلاط سينه در مسجد و بلند كردن صدا و دادوفریاد و آنچه با موقعیت مسجد منافات دارد مكروه است.
هرگاه مسجدى را غصب كنند و آن را از صورت مسجد به کلی درآورند، به‌طوری‌که ديگر به آن مسجد نگويند، بازهم احکام مسجد را دارد و نجس كردن آن بنا بر احتياط حرام است و تطهير آن لازم است. (البته اگر زمین دیگر قابلیت استفاده نداشته باشد مانند اینکه خیابان شده است، درواقع تلف‌شده و نجس کردن آن اشکالی ندارد.)
در زمین‌های بزرگ زراعتى و غير زراعتى كه ديوار ندارد و زراعتى فعلاً در آن نيست نمازخواندن و نشستن و خوابيدن و تصرفات جزئى اشكال ندارد، خواه نزديك شهر و روستا باشد يا دور از آن و خواه مالكين آن صغير باشند يا كبير، ولى اگر صاحبش صريحاً بگويد راضى نيستم يا بدانيم قلباً راضى نيست تصرّف در آن حرام و نماز نيز اشكال دارد.
حرام و باطل است البته نماز روز عاشورا و مانند آن مستثنی هستند.
