اگر مزاحم عابرین نباشد و در آن منطقه ساختن اتاق روى کوچه‌ها معمول باشد (آن‌گونه که در زمان‌های قدیم معمول بود) اشکالى ندارد، در غیر این صورت جایز نیست و نماز در همان قسمت خاص اشکال دارد.
اشکالی ندارد مگر اینکه حیوان حرام‌گوشت باشد و چیزی از مو یا پشم آن به او بچسبد.
اگر نماز را در محل دیگری مثل نمازخانه تالار می‌خواند با توجه به اینکه دو محل است نماز صحیح است و اگر در همان محل است چنانچه مجبور باشد در آنجا نماز بخواند و محل دیگری وجود نداشته باشد بازهم نماز صحیح است.
احتياط واجب آن است كه مكان نمازگزار مباح باشد، نماز در ملک غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى اشكال دارد.
كسى كه با ديگرى در ملكى شريك است اگر سهم او جدا نباشد بدون اجازه شريكش نمىتواند در آن ملك تصرّف كند و نماز بخواند و در مورد حق شفعه، باید با رضایت دو مالک فعلی باشد.
اگر راضی باشد مانعی ندارد.
کسانی که یقین دارند نمی‌توانند در آنجا نماز بخوانند تا زمانی که حکم آن پول روشن شود.
مستحب است انسان نمازهاى واجب را در مسجد بخواند و در اسلام بر این مسئله سفارش بسیار شده است و رفتن به مسجدى كه نمازگزار ندارد مستحب است و همسايگان مسجد تا عذرى نداشته باشند نماز در مسجد را ترك نكنند و با توجّه به اینکه تبلیغات اسلامی و آگاهی بر احکام، غالباً در مساجد انجام می‌شود براى زن‌ها درصورتی‌که خود را از نامحرم به‌خوبی حفظ كنند بهتر است نماز را در مسجد بخوانند و اگر راهى براى یادگرفتن مسائل اسلامى جز از طريق رفتن به مسجد وجود ندارد واجب است به مسجد بروند.
اگر نمازخواندن در آنجا باعث ترویج و تقویت وهابیت بشود اشکال دارد.
نمازخواندن در محلّل كه مجلس گناه است اشکال دارد، ولی در تنگی وقت و عدم امکان خروج نماز کافی است و قضا ندارد.
