جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اشخاص دیگر نیز می‌توانند نماز قضای آن‌ها را به‌جا آورند و هرگاه شخص ديگرى آن نماز و روزه را قضا نمايد از پسر بزرگ‌تر ساقط می‌شود.

پسر بزرگ‌تر هنگام قضاى نماز و روزه پدر و مادر بايد به تكليف خود عمل كند، يعنى دستورات نماز و روزه را مطابق حكم مرجع تقليد خود به‌جا آورد.

الف: آنکه اول به دنیا آمده است پسر بزرگ‌تر است و باید به وظیفه‌ی خود عمل نماید.ب: اگر معلوم نباشد پسر بزرگ‌تر كدام است يعنى تاريخ تولّد پسرها درست روشن نباشد، احتياط مستحب آن است كه قضاى نماز و روزه پدر و مادر را بين خودشان قسمت كنند.

هرگاه پسر بزرگ‌تر در موقع مرگ پدر يا مادر نابالغ يا ديوانه بوده، هر وقت بالغ و عاقل شود بايد نماز و روزه پدر يا مادر را قضا نمايد، بنابراین دیگر فرزندان وظیفه‌ای ندارند، هرچند بجا آوردن آن ثواب بسیاری دارد.

درصورتی‌که مطابق مذهب خود درست انجام داده باشد چیزی بر عهده شما نیست و همچنین است درصورتی‌که احتمال می‌دهید درست انجام داده باشد.

پسر کوچک‌تر تکلیفی ندارد، هرچند بجا آوردن آن ثواب بسیاری دارد.

احتیاط آن است که پسر دوم نمازهایی که از روی عذر، از پدر قضا شده است را بجا آورد.

اگر یقین دارد حرام‌زاده است باید نماز صاحب نطفه را بخواند و اگر ملحق به فراش است نماز صاحب فراش را قضا کند.

بنا بر احتیاط واجب لازم است که انجام بدهد و طبق وظیفه عمل نماید.

عمل به این عهد واجب نیست و پسر بزرگ باید طبق وظیفه‌ی خود عمل نماید.

نمی‌تواند برای هیچ‌کدام محاسبه نماید و باید دوباره نماز را بخواند.

چنانچه توانایی بر انجام نماز صحیح نداشته و عقل و شعور کافی نداشته است، نماز بر او واجب نبوده است و لازم نیست قضا شود، امّا اگر عقل و شعور کافى دارد، ولى گرفتار فراموشى می‌شود احتیاط واجب آن است که فرزند بزرگ‌تر بعد از فوت او نمازهایش را قضا کند.