کسي که توانایی دارد، بايد نمازهاي قضا را ايستاده بخواند، البته اگر تعداد نمازهاي قضا، به‌اندازه‌ای زياد است که حتي به‌صورت تدريجي نيز بخواند، توان ايستادن ندارد، می‌تواند آن مقدار را که مشقت دارد، نشسته بخواند.
آن مقدار که یقین دارد در وطن بوده تمام می‌خواند و آن مقدار که یقین دارد در سفر بوده شکسته می‌خواند و در مقدار مشکوک جمع بین قصر و اتمام می‌کند، یعنى به آن مقدار، هم نماز تمام و هم نماز قصر بجا می‌آورد.
نماز قضا به نمازی گفته می‌شود که بعد از وقت خوانده شود.
خواندن نماز قضا محدود به زمان خاصی نيست و در هر ساعتى از شبانه‌روز مى‌توان آن را به‌جا آورد، مگر آنكه يك يا دونماز قبل از آن قضا شده باشد كه احتياط واجب اين است كه پيش از نماز همان روز آن را قضا كند.
نماز قضا را میتوان با جماعت خواند، خواه نماز امام جماعت ادا باشد يا قضا، ولى احتياط مستحب اين است كه هر دو يك نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.
كسى كه نماز قضا بر ذمّه دارد می‌تواند نماز مستحبی بخواند.
احتیاط واجب آن است که آن را قضا کند و در این مواقع می‌تواند نماز را به نیت ما فی الذمه بخوانند.
تمام احکام جاری است ولی میتوان مستحبات را حذف نمود.
كسى كه چند نماز از او قضا شده و شماره آن‌ها را نمی‌داند، مثلاً نمىداند دونماز بوده يا سه نماز، كافى است مقدار كمتر را بخواند (البته اگر هیچ احتمالی نمی‌دهد آن مقدار که یقین دارد را بخواند و در مورد مشکوک وظیفه‌ای ندارد) امّا اگر قبلاً شماره آن‌ها را مىدانسته، ولى به‌واسطه سهل‌انگاری فراموش كرده، احتياط واجب آن است كه مقدار بيشتر را بخواند، ولی اگر اتفاقاً فراموش کرده است اگر مقدار کمتر را بخواند کفایت می‌کند.
رعايت ترتيب در قضاى نمازها لازم نيست؛ مگر نسبت به نماز ظهر و عصر از يك روز و همچنين مغرب و عشاى مربوط به يك روز، بنابراين در مورد قضای نمازهایی که مربوط به یک روز نیستند، می‌توانید ابتدا تمام نمازهاى صبح را قضا كنيد، سپس نمازهاى ظهر، سپس نمازهاى عصر و پس‌ازآن نمازهاى مغرب و سپس نمازهاى عشاء.
