جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه انسان ضامن بدهى او مى‏شود، بايد بدهكار باشد بنابراين اگر بخواهد از ديگرى وام بگيرد تا وقتى نگرفته كسى نمى‏تواند ضامن او بشود مگر در مواردی مانند وام بانکی که متقاضی وام در آستانه بدهکاری قرار دارد. ولى اشكالى ندارد كه مثلاً بگويد فلان كارمند يا كارگر را استخدام كن اگر خرابى يا خيانتى به بار آورد من ضامنم، اين ضمانت نيز معتبر است.

با توجه به اینکه شخص متقاضی وام در آستانه بدهکاری قرار دارد ضمانت از وی صحیح است.

در ضمانت بايد «بدهكار» معيّن باشد، بنابراين اگر دو نفر به كسى بدهكار باشند و كسى بگويد من ضامنم كه بدهى يكى از آن دو نفر را بدهم، چون معيّن نكرده باطل است

این معامله باطل بوده و باید وجوه مزبور به بانک بازگردد و ضمانت اگر در مقابل اصل پول بوده، باید به آن عمل شود؛ و اگر در برابر سود بوده، با عدم تحقّق معامله ضمانت معنایى ندارد و سودى تعلّق نمی‌گیرد.