چنانچه بر اثر بیماری یا علت دیگری منى در داخل ادرار مستهلک شود، سبب غسل نمى شود، ولى اگر به صورت مستقلّ و یا شبه مستقل خارج شود، غسل واجب مى شود، البته چنانچه تکرار غسل موجب عسر و حرج شدید گردد، تیمّم بدل از غسل انجام می دهد.
اگر منى به صورت مشخّص و نمایان باشد غسل واجب مى شود ولى اگر آمیخته با ادرار و ظاهراً ناپیدا باشد غسل واجب نیست.
اگر با مختصر بررسى روشن مى شود باید بررسى کند و الاّ لازم نیست.
در فرض سؤال مرتکب گناهی نشده اید ولی باید غسل جنابت کند.
عفونت و ترشحات معمولي زنان و دختران که آلوده به خون نيست، پاک است و غسل ندارد، اما چنانچه به اوج لذت جنسي برسند و همزمان رطوبتي از آنها خارج گردد (که غالبا همراه با سستي بدن است) رطوبت مذکور حکم مني دارد، نجس است و بايد غسل جنابت کنند. البته در صورت شک وظيفه اي ندارند.
استمناء با تخیّل کاملا امکان پذیر است و چنانچه منی خارج شود، مرتکب گناه شده است و باید از چنین افکاری به صورت جدی اجتناب نماید.
چنانچه با فکرکردن منی خارج شود حرام می باشد.
انسان با دو چيز جُنُب مى شود: اوّل جماع (آميزش جنسى) دوم بيرون آمدن منى، چه در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد، با شهوت باشد يا بى شهوت.
مایعى است که از غدد تناسلى به سبب آمیزش یا احتلام در اوج شهوت جنسى از مجراى ادرار خارج مى شود.
مستحب است مرد بعد از بيرون آمدن مني بول کند تا ذرات باقيمانده خارج شود و اگر نکند و بعد از غسل رطوبتي از او بيرون آيد که نداند مني است يا رطوبت ديگر، حکم مني دارد و بايد دوباره غسل کند.
هرگاه شیء نجس که خشک است به بدن یا لباس بچسبد نماز با آن اشکالی ندارد ولی اگر مرطوب بوده و بدن یا لباس با آن نجس شده است، نماز با آن در حال علم و عمد باطل است جزء در مورد خون کمتر از یک‌بندانگشت اشاره.
از طریق سرنگ حکم موطوئه پیدا نمی کند.
