جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید تدریجاً به‌طوری که به‌زحمت نیفتد نمازهای گذشته را قضا نماید.‌

اگر غير از اعضاى وضو جايى از بدن نجس باشد مانعى براى وضو ندارد، ولى در مخرج بول و غائط احتياط مستحب آن است كه اوّل آن را تطهير كرده، بعد وضو بگيرد.‌

اوّل صورت، بعد دست راست و بعد دست چپ را بشويد و بعد از آن مسح سر و بعد مسح پاها را انجام دهد و بنابر احتياط واجب پاى‏ چپ را پيش از پاى راست مسح نكند.‌

هرگاه يقين دارد وقت، داخل شده و قصد وضوى واجب كند، بعد بفهمد وقت، داخل نشده بود، وضوى او صحيح است.

درصورتی‌که مانع قابل‌توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند ولی نماز مأمومین صحیح است اما اگر احتمال می‌دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.

در وضوى ارتماسى براى اين كه مسح سر و پاها با آب خارج نباشد، بايد هنگامى كه دست راست و چپ را وضوى ارتماسى مى دهد قصد كند كه بعد از خارج شدن از آب تا وقتى كه آب روی دست ها جريان دارد جزء وضو است، در غير اين صورت مسح سر و پاها اشكال دارد.

زن مستحاضه ی قلیله مى تواند نماز قضا بخواند، ولى براى هر نماز بنابر احتياط واجب بايد يك وضو بگيرد، البته اگر پشت سرهم بخواند یک وضو کافی است، هم چنین می تواند با یک وضو نماز قضا و ادا را بخواند مشروط به آن که خون خارج نشود و پاک باشد.

اگر در صحن يكى از امامان علیهم السلام يا امام زادگان كه سابقاً قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را مخصوص قبرستان وقف كرده اند، وضوگرفتن از آن حوض يا نهر اشكال ندارد.

هرگاه در حوضى كه مثلاً يك آجر يا يك سنگ یا شیر آب آن غصبى است وضو بگيرد اگر وضوى او تصرّف در غصب محسوب شود بنا بر احتیاط واجب وضو باطل است.‌

ظاهر آب مسجد این است که وقف مسجد است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.‌

كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمّم كند، هرگاه براى نماز وضو بگيرد باطل نیست؛ ولی مرتکب کار خلافی شده است.

باید وقت كافى براى وضو و نماز داشته باشد، بنابراين اگر وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد تمام يا مقدارى از واجبات نماز بعد از وقت خوانده مى شود بايد تيمّم كند.