در حالت یقین به این موضوع، باید نماز را فرادا ادامه دهد ولیکن در حالت شک، مشکوک بین جماعت و فرادا است و چون جمع ممکن نیست نماز را می‌شکند.
در احکام وطن تفاوتی نیست ولی وطن اصلی با توجه به اینکه قوّت و قدرت بیشتری دارد اعراض ازآنجا مشکل‌تر است.
در مورد وطن جدید، چون سابقه سكونت نداشته است ولى در مورد وطن سابق، چون در اين شهر زندگى می‌کرده و وطنش بوده است، لذا ازنظر عرف هنوز اعراض نكرده است و در اين محل زندگى می‌کند.
تفاوت در نص است؛ با توجّه به روايات، اگر نجاست لباس يا بدن را فراموش کند، بايد نماز را اعاده کند. ولي اگر نجاست چيزي مانند فرش را فراموش کند و بدن يا لباس مرطوب با آن ملاقات کند، چون علم به سرايت نجاست پيدا نمی‌کند، نماز صحيح است (با توجّه به اینکه طهارت از نجاست، شرط علمي است نه واقعي).
تفاوتی میان وقف مسلمان و زرتشتی نیست.
مقلّد هر مرجعی به مقلد مرجع دیگر می‌تواند اقتدا کند مگر اینکه علم به بطلان نماز او داشته باشد.
وقف جنبه ابدی دارد و حبس موقت است و وصیت می تواند وقف باشد یا به حبس یا هیچکدام.
به صورت کلی عده طلاق رجعی با عده طلاق بائن و موقّت از جهت سلطه مرد تفاوت دارد و سلطه مرد در عده رجعی است و از این جهت است که نمی تواند در عده رجعی زن را از خانه بیرون کند.
كسى كه دست يا زانوى او با ديگران تفاوت دارد، مثلاً دستش خيلى بلند است كه اگر كمى خم شود به‌زانو مىرسد، يا زانويش خيلى پايين است چنين كسى بايد به‌اندازه معمول خم شود.
وقت مخصوص و مشترك براى اشخاص فرق می‌کند مثلاً براى مسافر در مورد نماز ظهر و عصر و عشا به‌اندازه دو ركعت است و براى حاضر به‌اندازه خواندن چهار رکعت.
تفاوت این دو روشن است؛ در نماز جماعت عدالت امام شرط است و در فرض سؤال امام به فتوای مرجعش کار خلافی انجام نداده است و عدالت او باقی است. ولی در مورد نماز قصر و اتمام، کسی که به عقیده مأموم نماز را برخلاف وظیفه می‌خواند نمازش باطل است هرچند شرعاً گناهی نکرده است.
